Fedorska: Po Merkel kolejna kanclerka?

31 października 2018, 12:30 Energetyka

Idealna scieżka kariery prosto do Kanzeramtu prowadzi przez kraje związkowe lub centrum władzy w Konrad-Adenauer-Haus w Berlinie. Słynni kanclerze, jak Willy Brandt czy Helmut Kohl, po raz pierwszy zdobyli uznanie jako liderzy – w roli burmistrza Berlina oraz premiera w Nadrenii-Palatynacie. Inni, jak Angela Merkel, pięli się po drabinie struktur partyjnych i tu zbudowali fundamenty swojej przyszłej wladzy  – pisze Aleksandra Fedorska, współpracownik BiznesAlert.pl

Annegret Kramp-Karrenbauer. Źródło: Wikicommons
Annegret Kramp-Karrenbauer. Źródło: Wikicommons

Kanclerz Angela Merkel po wyborach w Bawarii i Hesji w dniu 29 października ogłosiła, że ​​nie będzie kolejny raz ubiegać się o przewodnictwo partii CDU. Zgłoszenia kandydatów Annegret Kramp-Karenbauer, Friedrich Merz i Jens Spahn zostały już podane do publicznej wiadomości.

Politolog Kramp-Karrenbauer od dawna uważana jest za potencjalną następczynię Merkel. Swoim zachodnioniemieckim życiorysem różni się ona zasadniczo od kanclerz Niemiec, a jednocześnie wydaje się być bardzo podobna w stylu politycznym. Urodzona w Kraju Saary Kramp-Karrenbauer mieszka tam do dziś wraz z mężem Helmutem Karrenbauerem, inżynierem górnictwa. Małżeństwo ma troje już dorosłych dzieci. Podczas gdy kariera polityczna Merkel zaczęła się stosunkowo poźno, Kramp-Karrenbauer weszła w szeregi polityki lokalnej CDU już jako 18-latka. W wieku 22 lat została wybrana do Rady Miejskiej w Püttlingen, gdzie wciąż mieszka. Kolejne kroki po drabinie kariery prowadziły ją przez lokalną politykę do zarządu Junge Union w Kraju Saary. Podczas pełnienia tej funkcji Kramp-Karrenbauer poznała Petera Möllera, późniejszego premiera Kraju Saary. Kramp-Karrenbauer odegrała aktywną rolę w sukcesie CDU, była ona dyrektorem ds. strategicznego planowania w latach 1991-1998. W wyborach w 1999 r. CDU spektakularnie zwyciężyło bezwzględną większością głosów po 14 latach w opozycji. Kramp-Karrenbauer, późniejsza kandydatka na przewodniczącą CDU, weszła do legislatury landowej w 1999 roku i została szefem klubu poselskiego. W 2000 roku była pierwszą kobietą na stanowisku landowego ministra ds. wewnętrznych.

W 2011 Kramp-Karrenbauer została premierem kraju Saary. Przez blisko rok utrzymywała koalicję z FDP i Zielonymi, jednak ostatecznie zerwała współpracę z FDP. Ogłoszenie nowych wyborów było bardzo ryzykownym posunięciem. Wielu przedstawicieli partii, w tym sama kanclerz, nie popierali tej decyzji. Jednak Kramp-Karrenbauer udowodniła swoją siłę, zachowawczość i pewność siebie. Wybory w Saarland 2012 r. Annegret Kramp-Karrenbauer wygrała i została ponownie premierem kraju Saary. Pod jej kierownictwem niemiecka Energiewende dotarła na dobre nad Saarę. Tradycyjnie związany z górnictwem teren przeobraził sie w prymusa energii OZE. W latach 2015 – 2016 w Saarland produkcja energii odnawialnej wzrosła o 30%.

W lutym 2018 b.r. kanclerz Merkel powierzyła jej stanowisko generalnego sekretarza CDU. Kariera polityczna Annegret Kramp–Karrenbauer jest niezwykle przejrzysta i jednoznaczna. To kariera bez skazy, wielkich przegranych oraz bez skandali. Jest uważana za dobrego stratega z wyczuciem na potrzeby zwykłych członków partyjnych. W mediach 56-latce zarzuca się często mało imponujący wygląd i brak charyzmy, ale podobnie mówiono wcześniej o innej deputowanej, którą póżniej podziwiano za unikalny – cichy, lecz uparty styl polityczny oraz zimną krew w starciach z przeciwnikami.