WN: Czym jest i skąd się wzięła „polityka klimatyczna”?
Temat ten już dawno temu wykroczył poza czystą ochronę środowiska, a nawet energetykę i jest rozpatrywany w kontekście światowego bezpieczeństwa nawet w NATO. To obecnie jeden z kluczowych elementów globalnej dyplomacji – pisze Lidia Wojtal z portalu WysokieNapiecie.pl.
Wiele osób słysząc „polityka klimatyczna” albo „zajmuję się polityką klimatyczną” zaczyna natychmiast dyskutować o tym, czy zmiany klimatu są i czym są spowodowane. Jest to błąd i wynika on z niezrozumienia założeń, na jakich opiera się praca ekspertów ds. spraw polityki klimatycznej na wszystkich poziomach: globalnym, unijnym i krajowym. Może czas wreszcie wytłumaczyć o co w tym wszystkim chodzi
Zadaniem ekspertów ds. polityki klimatycznej nie jest analizowanie danych klimatycznych i orzekanie o trendach w globalnym ociepleniu. Od tego są klimatolodzy, odpowiednio wykształceni naukowcy, rozumiejący długofalowe zjawiska związane z pogodą, potrafiący analizować dane w kontekście zmian zachodzących w klimacie. Eksperci ds. polityki klimatycznej z kolei rozumieją i tworzą ramy prawno-polityczne dla wdrożenia działań na rzecz ochrony klimatu, ale o tym później. Zaczynamy od podstaw.
Co z tym panelem?
Podstawową organizacją międzynarodową, której praca jest uznana przez wszystkie rządy świata i ekspertów zajmujących się polityką klimatyczną jest IPCC – Międzyrządowy Panel ds. Zmian Klimatu. Ponadto, jak podaje Nauka o Klimacie 97% klimatologów, niekoniecznie skupionych w IPCC, ale aktywnie publikujących artykuły o klimacie jest zdania, że klimat się ociepla, a powoduje to aktywność człowieka.
IPCC powołały w 1988 r. do życia wspólnie dwie organizacje ONZ: Programu ONZ ds. Środowiska (UNEP) i Światowa Organizacja Meteorologiczna (WMO). Panel powstał w odpowiedzi na coraz większe zainteresowanie polityków kwestiami zmian klimatu i ich wpływem na środowisko i gospodarkę.
IPCC nie prowadzi własnych badań, ale przygotowanie każdego raportu angażuje tysiące profesjonalistów, którzy cyklicznie analizują dane dot. klimatu spływające z całego świata. Celem tych działań jest zebranie i przeanalizowanie aktualnej wiedzy o klimacie, zmianach w nim zachodzących i przyczynach tych zmian. Co kilka lat Panel publikuje tzw. „raporty oceniające” (Assessment Reports), które zawierają nie tylko ocenę stanu wiedzy o tym, co się dzieje z klimatem, ale także informacje o tym, co można zrobić żeby zatrzymać zachodzące zmiany i ich negatywne skutki. Czasem, tak jak to miało miejsce przed COP24, IPCC dostaje zlecenie na przygotowanie specjalnego raportu w konkretnym kontekście. Taki „mandat” jest udzielany jednogłośnie przez wszystkie państwa-strony Konwencji Klimatycznej.
Pomimo, że na COP24 nie osiągnięto jednogłośnej zgody na przyjęcie zaleceń IPCC, to decyzja końcowa szczytu przyznaje, jednogłośnie, że IPCC pozostaje źródłem najlepszej dostępnej wiedzy. Na tej wiedzy od początku istnienia panelu budowane są polityki globalne, regionalne i krajowe, a zaraz po nich konkretne akty prawne.
Kto płaci specjalistom od klimatu? Co w sprawie klimatu robi Unia Europejska, a co Polska? Jakie są ich zadania? O tym w dalszej części artykułu na portalu WysokieNapiecie.pl
