Mickiewicz: LNG zmusza Rosję do rewizji polityki energetycznej
Rosyjska polityka energetyczna funkcjonuje w obecnym czasie w okresie dosyć radykalnych przemian będących wynikiem zarówno polityki zewnętrznej, uwarunkowań międzynarodowych w postaci wprowadzania różnych rozwiązań dot. efektywności energetycznej w Europie Zachodniej oraz nade wszystko w kontekście amerykańskiej decyzji o zniesieniu zakazu eksportu nośników energii głównie gazu skraplanego – powiedział podczas III Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej: „Bezpieczeństwo energetyczne. Filary i perspektywy” pod patronatem BiznesAlert.pl prof. dr hab. Piotr Mickiewicz – Akademia Marynarki Wojennej w Gdyni. Konferencję została zorganizowana przez Instytut Polityki Energetycznej im. I. Łukasiewicza oraz Katedrę Ekonomii Wydziału Zarządzania Politechniki Rzeszowskiej im. I. Łukasiewicza.
– Rosyjska polityka energetyczna funkcjonuje w obecnym czasie w okresie dosyć radykalnych przemian będących wynikiem zarówno polityki zewnętrznej, uwarunkowań międzynarodowych w postaci wprowadzania różnych rozwiązań dot. efektywności energetycznej w Europie Zachodniej oraz nade wszystko w kontekście amerykańskiej decyzji o zniesieniu zakazu eksportu nośników energii głównie gazu skraplanego – powiedział.
Dodał, że konsekwencją tejże sytuacji międzynarodowej jest powstanie i wejście w życie w ubiegłym roku dokładnie 13 maja 2017 roku nowego dokumentu strategicznego, którego nazywa się strategią ekonomiczną federacji rosyjskiej. – Dokument ten określa różne formy osiągnięcia czegoś co Rosjanie nazywają bezpieczeństwem ekonomicznym federacji, natomiast w kontekście energetycznym przyjęto założenie, iż to właśnie ten przemysł będzie kreatorem procesów zapewniających to właśnie bezpieczeństwo ekonomiczne. O ile można określić cele strategiczne i długofalowe, które zostały zawarte, tzn. zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego poprzez zmianę sposobu eksportu nośników energii, zamiast surowców, mówimy o paliwach, o nośnikach przetworzonych, głównie gazu LNG oraz oleju napędowego, oraz w drugim kontekście znalezienia nowych tzw. atrakcyjnych rynków zbytu czyli miejsc gdzie istotne jest zapotrzebowanie energetyczne, i zapotrzebowanie na tego rodzaju paliwa, niezwykle istotnym czynnikiem jest także zmniejszenie energochłonności rosyjskiego sektora energetycznego oraz stworzenie alternatywnych źródeł wytwarzania energii elektrycznej -podkreślił.
Dodał, że to wszystko przekłada się wprost na prowadzoną politykę w różnym wymiarze, tak jak powiedziałem, o ile w wymiarze długofalowym możemy określić jakie są cele polityczne, w wymiarze średnio i krótkookresowym te cele są trudniejsze do zdefiniowania aczkolwiek możliwe. – Odszukać je można w konkretnych procesach modernizacyjnych i inwestycjach rosyjskich w przemysł wydobywczo-energetyczny i możemy powiedzieć dzisiaj, że nastąpi skoncentrowanie miejsc produkcji nośników, przetwarzanych nośników energii i miejsc przeznaczonych do transportu tej energii w obszarze Północno-wschodniej części federacji rosyjskiej zwłaszcza w rozlewisku mórz arktycznych. Po drugie, celem działań będzie eksport do państw azjatyckich i ameryki południowej, co jednoznacznie kreuje nam nową politykę eksportową, gdzie tymżesz paliwem eksportowym zasadniczym będzie gaz LNG – wyjaśniał.
Precyzował, że w efekcie mówimy o rozwoju poszczególnych elementów sektora energetycznego zarówno wewnątrz federacji, co ma być równocześnie głównym czynnikiem rozwoju społecznego, jest to o tyle proste, że dzisiaj 40% inwestycji federacji rosyjskiej to są właśnie inwestycje w ten przemysł wydobywczo-energetyczny oraz znalezienie alternatywy dla przesyłu innego niż rurociągi do tradycyjnych odbiorców czyli Europy. To są te zasadnicze wyzwania. – Konsekwencje: po pierwsze – Rosjanie przestaną walczyć na rynku energetycznym po to, tylko i wyłącznie w takim celu usankcjonowania swojego, swojej pozycji jako głównego eksportera – NIE. Oni w tej chwili, będą chcieli prowadzić politykę zmierzającą do związania ekonomiczno-politycznego nowych obszarów. Po drugie: wpłynie to na wybór sojuszników strategicznych. – dodał.
-W otoczeniu federacji rosyjskiej za taką dwójkę najważniejszych partnerów strategicznych uznać należy Kazachstan i Turcję. Wniosek nr 3, konsekwencje dla europy środkowej zwłaszcza dla Polski, zmiana sposobu transportu przetworzonych nośników energii powoduje, że Rzeczpospolita będzie miała stosunkowo ograniczony środek nacisku politycznego na federację rosyjską. Tracimy status państwa tranzytowego, co może negatywnie odbić się na możliwości oddziaływania na politykę rosyjską, w związku z tym, musi być ona prowadzona w ściśle w partnerstwie z krajami europejskimi czyli w zasadzie w strukturach Unii Europejskiej, to są takie wnioski ze zmian polityki, rosyjskiej polityki energetycznej, wynikających z przeobrażeń ładu międzynarodowego – zakończył gość konferencji.
