Tretyn: Co przyniesie kolejna nowela OZE? (ANALIZA)
Pierwszy kwartał 2022 powoli zbliża się ku końcowi, a już doczekaliśmy się w nim drugiej nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii. Pierwsza tegoroczna nowela została już podpisana przez prezydenta. Dotyczyła ona projektów parasolowych i wydłużenia okresu ich rozliczeń. O tym co przyniesie kolejna aktualizacja pisze Aleksander Tretyn, redaktor BiznesAlert.pl.
Nowelizacja ustawy o odnawialnych źródłach energii
W nowej propozycji legislacyjne ustawodawca skupia się przed wszystkim na transpozycji unijnej dyrektywy RED II. Ponadto nowe zmiany obejmą zagadnienia związane z biometanem, klastrami energii, modernizacją instalacji, hybrydowymi instalacjami czy też związane ze wsparciem instalacji, którym upływa 15-letni okres wsparcia.
Nowelizacja ustawy o OZE ma stworzyć warunki do realizacji obowiązków wynikających z Dyrektywy RED II zakresie udziału energii ze źródeł odnawialnych w końcowym zużyciu energii brutto w 2030 roku.
Propozycja legislacyjna zakłada wprowadzenie definicji biometanu, która będzie obejmować gaz uzyskany z biogazu lub biogazu rolniczego. Z racji tego, iż ustawodawca planuje wprowadzenie definicji biometanu, uaktualnienia będą wymagały inne pojęcia związane z paliwami gazowymi. Wprowadzenie definicji biometanu jest bardzo istotnym elementem, gdyż pozwoli uregulować aspekty prawny rozwoju całego sektora tego paliwa. Jak podaje ustawodawca w ocenie skutków regulacji do całego projekty, uregulowanie stosunku prawnego pozwoli zharmonizować wymogi dla nowego rodzaju paliwa gazowego, co przełoży się na łatwiejszą formę prowadzenia działalności z udziałem biometanu.
Nowelizacja wprowadza również rozszerzone zasady i warunki wykonywania działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania energii elektrycznej ze źródeł odnawialnych w mikroinstalacji oraz małej instalacji z wyłączeniem wytwarzania energii elektrycznej z biogazu rolniczego lub biopłynów. Zmiana ta ma być kolejnym elementem sprzyjającym wytwórcom biometanu, co również ma przełożyć się na zwiększenie wykorzystania potencjału tego surowca.
Kolejnym elementem, na który warto zwrócić uwagę w nowelizacji, jest poszerzenie obszaru działalności spółdzielni energetycznych i umożliwienie wytwarzania biometanu. Nowy element partycypujący w mocy wytwórczej spółdzielni może zapewnić ciągłość dostaw energii i stabilizować funkcjonowanie całej spółdzielni. Spółdzielnie składające się z takich części jak farmy wiatrowe, farmy fotowoltaiczne oraz biogazownie, mogą się dopełniać, dzięki czemu będą w stanie zapewnić ciągłość dostaw energii na terenie danej spółdzielni.
Przyjęcie zmian ma wspomóc rozwój całego sektora biometanu, zaś przejrzystsze regulacje prawne mają zapewnić dodatkowy impuls do rozwoju działalności gospodarczych opartych na biometanie.
Projekt nowelizacji zakłada również usprawnienie postępowań w zakresie pozyskiwania decyzji o przyłączaniu do sieci instalacji wytwarzających biometan. Wprowadzenie tego zapisu ma wpłynąć na ilość pozytywnych decyzji w sprawie przyłączy instalacji biometanowych do sieci gazowych. Dotychczasowe warunki przyłączenia do sieci dla inwestorów różniły się w zależności od operatora, co rodziło pewne niedogodności. Po ujednoliceniu i wprowadzeniu sztywnych zapisów wytyczne dla wszystkich operatorów będą takie same.
Interesującym zapisem w kwestii biometanu jest wprowadzenie stosownych zapisów w ustawie prawo energetyczne, według których w przypadku wydania, gdy dojdzie do odmowy zawarcia umowy o przyłączenie dla instalacji biometanowej, z powodów braków technicznych lub ekonomicznych warunków przyłączenia do sieci i odbioru we wskazanej przez wnioskodawcę lokalizacji, operator sieciowy jest zobowiązany wskazać wnioskodawcy najbliższą lokalizację, w której takie przyłączenie jest możliwe. Celem tego rozwiązania jest przed wszystkim zwiększenie transparentności procesu.
Po wejściu w życie ustawy, w przypadku, gdy operator sieci wyda negatywną decyzję o przyłączaniu, będzie zobowiązany do wskazania innego, najbliższego punktu, do którego będzie można się przyłączyć.
Kolejnym obszarem OZE, który zostanie dotknięty zmianami są klastry energii. Aktualnie w Polsce funkcjonuje około 60 klastrów energii. Według założeń rządowych liczba klastrów rocznie będzie rosła o około 25. Nowelizacja ustawy zakłada promowanie rozwoju klastrów poprzez ustanowienie czytelnych zasad zawierania porozumienia o utworzeniu klastra energii oraz zmianę definicji klastra energii, dodanie przepisów określających zakres podmiotowy oraz obszar działania klastra, stworzenie rejestru klastrów.
Według założeń ustawodawcy, preferencja klastrów ma opierać się między innymi na zwolnieniu z opłaty OZE, kogeneracyjnej czy też akcyzy. Mechanizm promujący lokalne podmioty wytwórcze ma funkcjonować od pierwszego stycznia 2024 roku do 31 grudnia 2029 roku. Członkowie klastrów, którzy wykażą się wyższym poziomem zużycia własnego, powyżej 60 procent, zostaną wyposażeni w dodatkowy instrument, obejmujący upust od zmiennych składników taryfy dystrybucyjnej.
Działania wspierające klastry energii mają wzmocnić pozycję społeczności energetycznej i wpłynąć na rozwój obywatelskiej energetyki rozproszonej, która jest istotnym elementem Dyrektywy RED II.
Następną interesującą propozycją legislatora jest utworzenie Krajowego Punktu Kontaktowego OZE (KPK OZE). Punkt ten ma ułatwić wszczęcie i prowadzenie postępowań dla wytwórców energii ze źródeł odnawialnych, w zakresie wydawania pozwoleń i wybranych innych procedur administracyjnych.
KPK ma być elektronicznym systemem, który będzie powiązany z ministrem właściwym ds. klimatu. Będzie stanowił platformę informacyjną na potrzeby wnioskodawców. Będzie w nim można znaleźć informacje związane z konicznymi pozwoleniami projektu.
Z punktu widzenia inwestora, platforma ta może okazać się bardzo pomocna i wpłynąć na poprawę płynności procedury administracyjnej.
Omawiana nowelizacja zakłada również uproszczenie określonych procedur administracyjnych. Działanie to ma przełożyć się między innymi na przyspieszenie prac w organach administracji. Istotą uproszczenia procedur jest przyspieszenie całego procesu inwestycyjnego, w tym kwestii związanych między innymi ze studium czy też miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego.
Wspomniane zmiany są jednie ułamkiem propozycji legislatora, w zakresie implementacji dyrektywy RED II oraz ustawy o OZE. Z jednej strony mamy powody do radości, gdyż mówimy o procesie implementacji dyrektywy unijnej, z drugiej zaś strony procedura nowelizacji o OZE występuje niezwykle często, przez co odbiera pewną stabilizację inwestorom, którzy nie mają pewności co spotka ich w najbliższej przyszłości.
