Tretyn: Czy Krajowy Punkt Kontaktowy przyspieszy rozwój OZE w Polsce? (ANALIZA)
Najnowsza nowelizacja ustawy o odnawialnych źródłach energii (OZE) wprowadza nowy podmiot jakim ma być Krajowy Punkt Kontaktowy. Punkt ten ma usprawnić procesy administracyjne oraz zapewnić pełne wsparcia przyszłym wytwórcom. O tym co przyniesie wprowadzenie nowej instytucji pisze Aleksander Tretyn, redaktor BiznesAlert.pl.
Aby wytwórca instalacji OZE mógł rozpocząć produkcję energii w swojej instalacji musi przejść przez szereg procesów administracyjnych. Na drodze potencjalnego wytwórcy stają takie podmioty jak Regionalny Dyrektor Ochrony Środowiska, wójt, burmistrz lub prezydent miasta, przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się przesyłem oraz dystrybucją energii, starosta, Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego czy też Urząd Regulacji Energetyki. Od podjęcia pierwszych kroków inwestycyjnych do wprowadzenia energii do sieci, inwestora czeka bardzo długa droga, którą niejednokrotnie mus przejść sam. Do tej pory pomoc przy decyzjach inwestycyjnych inwestor mógł uzyskać od wielu kancelarii prawnych czy też doradców, nie mógł liczyć na punkt informacyjny, który udzieli odpowiedzi na konkretne pytania i wskaże dalszą drogę działania.
Z racji na wymóg implementacji Dyrektywy RED II oraz wielu braków informacyjnych na które trafia inwestor na swoje drodze, najnowsza nowelizacji ustawy o odnawialnych źródłach energii wprowadza instytucję pod nazwą Krajowy Punkt Kontaktowym (KPK), której celem będzie udzielenie wsparcia informacyjnego dla każdego podmiotu, który ma zamiar rozpocząć inwestycję związaną z produkcją energii elektrycznej z odnawialnych źródeł.
W projekcie uzasadnienia do ustawy czytamy, że głównym celem KPK jest ułatwienie przyszłym inwestorom uzyskania informacji na temat wszczęcia i prowadzenia postępowań w zakresie wydawania pozwoleń oraz pozwoleń administracyjnych niezbędnych do rozpoczęcia wytwarzania energii z instalacji OZE.
Wprowadzenie KPK jest również zgodne z dyrektywą RED II, która zaznacza iż państwa członkowskie powołują lub wyznaczają co najmniej jeden punkt kontaktowy. Zgodnie z zapisami Dyrektywy, punkty te są zobligowane do udzielenia wnioskodawcy wskazówek oraz wsparcia podczas procedury administracyjnej, składania wniosków oraz wydawania zezwoleń. Jak zakłada Dyrektywa RED II, głównym zadaniem punktu kontrolnego, jest przeprowadzenie wnioskodawcy przez procedurę administracyjną składania wniosków, udzielania informacji oraz w stosownych przypadkach zapewnienia udziału innych organów administracyjnych.
Ustawodawca zakłada, że głównymi grupami odbiorców KPK będą prosumenci oraz wytwórcy produkujący energię z instalacji OZE innych niż mikroinstalacje.
Grupa prosumencka będzie właśnie jedną z najbardziej zainteresowanych grup, gdyż to właśnie przydomowi wytwórcy są jedną z najliczniejszych grup producentów a zarazem konsumentów energii. Procedury związane z instalacjami prosumenckimi są najłatwiejsze, lecz niestety również znajdują się osoby zainteresowane funkcjonowaniem tego systemu. Zainteresowanie ruchem prosumenckim może również się nasilić po zmianach legislacyjnych i wprowadzeniu nowego sposobu rozliczeń. Z racji iż jest on bardzo dużą zmianą, wśród potencjalnych użytkowników może panować chaos informacyjny, który będą chcieli zaspokoić poprzez uzyskanie informacji w KPK.
Drugą najliczniejszą grupą będą podmioty, które są zainteresowane instalacjami powyżej 50 kV. Szczególne zainteresowanie wzrośnie po innej zmianie przepisów, gdzie podniesiono próg małej instalacji z 500 kW do 1 MW, co wpłynęło na uproszczenie wybranych procedur administracyjnych.
Ustawodawca zauważa, że KPK ma odciążyć organy administracyjne, gdyż wszelkie zapytania związane ze sferą prawno-administracyjną będą w pierwszej kolejności kierowane do nowopowstałej instytucji a nie urzędów.
Jeśli faktycznie w Krajowym Punkcie Kontaktowym będą osoby kompetentne, może on wpłynąć na przyspieszenie procedur administracyjnych, a tym samym przełożyć się na szybszą realizację projektu.
KPK zostanie również określony czas na udzielenie odpowiedzi na zadane pytania. W przypadku gdy będą to zapytania mniej skomplikowane, rozpatrzenie będzie musiało odbyć się w ciągu 45 dni, zaś gdy do odpowiedzi na zadane pytanie, będzie wymagana konsultacja z innym organem, czas ten będzie wynosił 75 dni.
Idea wdrożenia KPK wydaje się być trafna, lecz ponownie należy zadać sobie pytanie: „dlaczego tak późno?”. Wcześniejsze wprowadzenie takiego rozwiązania mogłoby przyczynić się do przyspieszenia procesów inwestycyjnych, tym samym odciążając organy administracyjne w udzielaniu odpowiedzi na pytania petentów związane z OZE.
Zmiana ta jest jedynie kroplą w morzu potrzeb. Aby faktycznie przyspieszyć procesy inwestycyjne, należy również rozpatrzyć zmianę terminów administracyjnych, które są kluczowe z punktu widzenia całego procesu inwestycyjnego. Ich skrócenie, albo równoległe prowadzenie kliku postępowań administracyjnych będzie mogło przełożyć się na faktyczne skrócenie całego procesu. Jednak na razie warto zadowolić się zmianą jaką będzie wprowadzeni KPK, gdyż to pozwoli wielu inwestorom na uzyskaniu konkretnych odpowiedzi na pytania w jednym miejscu bez konieczności szukania odpowiedzi w kilku jednostkach danego organu. Punkty te zapewne okażą się bardzo pomocne, zwłaszcza dla osób które rozpoczynają swoją inwestycję i nie mają możliwości uzyskania profesjonalnego wsparcia od strony administracyjno-prawnej.
