(Wall Street Journal/ The Diplomat/Trade Arabia/ Patrycja Rapacka)
W piątek Wall Street Journal ujawnił przewidywane warunki kontraktu, oparte na komentarzach pakistańskich urzędników. Podczas planowanej wizyty Xi Jipinga w Pakistanie ma zostać podpisane porozumienie o pożyczce, jakiej Chiny mają udzielić Pakistanowi na budowę 780- kilometrowego odcinka gazociągu o wartości ok. 2 miliardów USD. Wykonawcą ma być China National Petroleum Corporation. Chiny będą finansować gazociąg, łączący Iran z Pakistanem, zapewniający temu drugiemu dostawy gazu.
Jeśli wszystko przebiegnie zgodnie z planem, gaz z pola naftowego South Pars może popłynąć na wschód już pod koniec 2017 r. Iran ogłosił, że ukończył już swój 900 kilometrowy odcinek z Asaluyeh nad Zatoka Perską do granicy z Pakistanem w Beludżystanie. Po stronie pakistańskiej ma prowadzić do zbudowanego już wcześniej przez Chiny portu w Gwader.
Całość ma kosztować 1,5-1,8 mld. USD. Może dojść nawet do 2 miliardów, jeśli w Gwader powstanie terminal do skraplania gazu. 85% kosztów odcinka pakistańskiego pokryje chińska pożyczka, a pozostałe 15% budżet Pakistanu.
Pozyskany z Iranu gaz umożliwi Pakistanowi wytworzenie do 4500 megawatów energii elektrycznej, czyli tyle ile obecnie brakuje jego gospodarce.
Warto przy tym przypomnieć, że odcinek granicy irańsko-pakistańskiej w Beludżystanie należy do niespokojnych. Ostatnio bojownicy z sunnickiej milicji Jaish-ul-Adi zastrzelili ośmiu żołnierzy irańskiej straży granicznej.
Ogłoszenie informacji o budowie rurociągu miało miejsce wkrótce po wizycie irańskiego ministra spraw zagranicznych Javada Zarifiego. Jest też skutkiem osiągnięcia porozumienia w ramach zakończonych w Lozannie rozmów P5+1 i zniesienia embargo na import surowców z Iranu.
Z punktu widzenia Chin, rurociąg i terminal w Gwader będą elementem projektu nazwanego Nowy Jedwabny Szlak. Może zostać przedłużony do Chin w ramach projektu znaczącej modernizacji istniejącej drogi Karakorum Highway, łączącej Pakistan z Chinami. W ten sposób zostanie skrócona droga towarów z Chin do Europy.
Widać tu także poważną porażkę geopolityczną USA: Waszyngton nalegał, by Pakistan zaspokoił swoje potrzeby energetyczne poprzez udział w projekcie TAPI, łączącym Pakistan i Indie ze złożami w Turkmenistanie. Jeśli powstanie rurociąg z Iranu, drugi nie będzie Pakistanowi potrzebny.
