KOMENTARZ
Jadwiga Wiśniewska
Poseł do Parlamentu Europejskiego
Europejscy Konserwatyści i Reformatorzy
Udział energii z OZE realizowany poprzez indywidualne – a nie narzucone – cele krajowe, wsparcie dla geotermii, lasów i infrastruktury transgranicznej. Dzięki moim poprawkom opinia przyjęta w tym tygodniu przez komisję ENVI zyskała kształt rzadko spotykany w brukselskich dokumentach.
26 kwietnia Komisja Ochrony Środowiska Parlamentu Europejskiego (ENVI) przyjęła opinię chorwackiej posłanki Marijany Petir ws. postępu w realizacji celu rozwoju odnawialnych źródeł energii (OZE) na rok 2020. Prace nad dokumentem były okazją do refleksji nad dotychczasowym rozwojem energetyki odnawialnej w UE, które przedstawiają Polskę w dobrym świetle jako jedno z państw wywiązujących się ze swoich zobowiązań – w przeciwieństwie do np. Wielkiej Brytanii czy Francji, uznających się za liderów ochrony środowiska i realizacji polityki klimatycznej. Ponadto, prace sprzyjały również formułowaniu wniosków na kolejny – po 2030 r. – okres realizacji unijnej polityki klimatycznej. Podczas opracowywania tekstu opinii reprezentowałam grupę EKR. Z zadowoleniem odniosłam się do wielu zawartych w projekcie propozycji. Wielokrotnie zostały one za moją sugestią przyjęte.
Racjonalne OZE
W odniesieniu do przyszłych działań na rzecz OZE opinia postuluje ambitny cel rozwoju energetyki odnawialnej (30% udziału OZE w krajowej produkcji energii, a więc przewyższa próg 27% ustalony w październiku 2014 r. przez Radę Europejską), którego realizacja miałaby odbywać się poprzez “indywidualne cele krajowe”. Poprawki przyjęte z mojej inicjatywy w istotny sposób uściślają te zapisy. Wskazują, że cele te nie mogą być odgórnie nałożone w sposób niemożliwy do zrealizowania, a państwa powinny budować swoje OZE bazując na tych źródłach energii, które są u nich dostępne i opłacalne. Nie ma wobec tego mowy o narzucaniu państwom członkowskim wiążących celów przez Komisję.
Wsparcie dla geotermii, lasów i infrastruktury transgranicznej
Ponadto, dzięki moim działaniom w opinii wyrażono wsparcie dla rozwoju energii geotermalnej oraz zaznaczono, że produkcja energii odnawialnej na własne potrzeby – choć ważna – nie rozwiązuje wszystkich problemów systemów energetycznych. Wyraziłam także zdecydowane poparcie dla zwiększania roli lasów w polityce klimatycznej. Wprawdzie w opinii nie udało się uwzględnić postulatu dokładnej oceny skutków społecznych rozwoju niektórych technologii odnawialnych, np. farm wiatrowych, ale z uznaniem spotkał się sformułowany przeze mnie postulat niezwłocznego rozwoju niezbędnej infrastruktury transgranicznej. Jej rozbudowa pozwoli powstrzymywać tzw. nieplanowane przepływy kołowe, jakie obecnie występują m.in. na granicy między Niemcami, a Polską i Czechami. Te nieplanowane przepływy nadmiaru energii elektrycznej z farm wiatrowych na północy Niemiec znacznie obciążają polskie i czeskie sieci energetyczne, którymi energia płynie na południe Niemiec. Rozwiązania, które pozwalają na kontrolowanie tego zjawiska, wymagają rozbudowy istniejącej infrastruktury energetycznej, w czym strona niemiecka jest poważnie opóźniona.
Opinia, jaka została przyjęta 26 kwietnia przez ENVI, nadaje unijnym działaniom na rzecz rozwoju energetyki odnawialnej kształt zgodny z postanowieniami ogólnoświatowego porozumienia klimatycznego. W pracach nad dokumentem istotną rolę odegrały m.in. moje działania, dzięki którym do polityki klimatycznej UE powoli i małymi krokami zaczyna wracać rozsądek.
