Według danych zawartych w najnowszej edycji raportu OECD i MAEA tzw. ‘czerwonej księdze’ światowa podaż uranu przekracza obecne zapotrzebowanie na ten surowiec energetyczny, ale niezbędne będą inwestycje i wiedza techniczna, aby w odpowiednim czasie mogła być uruchomiona jego produkcja, w tym z kopalni czasowo zamkniętych.
Najnowsza 27 edycja wspólnego raportu Agencji Energii Jądrowej OECD (NEA) i Międzynarodowej Agencji Energii Atomowej (IAEA) Uranium – Resources, Production and Demand (dostęp: http://www.oecd-nea.org/ndd/pubs/2018/7413-uranium-2018.pdf) zawiera najnowsze analizy światowego rynku uranu i obejmuje dane z 41 krajów produkujących i zużywających uran.
Na dzień 1 stycznia 2017 roku całkowite zidentyfikowane zasoby uranu możliwe do wydobycia po koszcie nieprzekraczającym 130 USD za kilogram wynosiły 6 142 000 ton. Stanowi to przyrost o 7,4 procent w stosunku do danych z 2016 roku. Wzrost ten częściowo wynika z dokonanych w międzyczasie odkryć nowych złóż, ale większość jest następstwem ponownej oceny wcześniej zidentyfikowanych zasobów uranu – stwierdza raport.
Światowe wydobycie uranu w 2016 roku. wyniosło 62 071 tU – wzrost o 3 procent w stosunku do 2015 roku – ale obecnie zaczyna się zmniejszać i w 2017 roku. wyniosło 59 342 tU. W 2018 roku spodziewany jest dalszy spadek, bowiem główne kraje produkujące uran, w tym Kanada i Kazachstan ograniczają jego wydobycie w reakcji na utrzymującą się niską cenę surowca.
Wydatki na poszukiwania złóż uranu i rozbudowę kopalni zmniejszyły się z ponad 2 mld$ w 2014 roku do 664 mln$ w 2016 roku i spodziewany jest ich dalszy spadek w odpowiedzi na „stale kurczący się rynek uranu” – stwierdza raport. Znaczące spadki odnotowano w Australii, Kanadzie, Chinach, Czechach, Namibii, Rosji i USA. Kazachstan odnotował wzrost wydatków z 34,7 mln$ do 60,9 miliona USD w 2014 roku, ale w 2016 roku nastąpił gwałtowny spadek do 23,9 mln$. W latach 2016/17 najwięcej środków na poszukiwanie złóż uranu przeznaczała Kanada, następnie Chiny i Indie.
„Spadek wydatków na prace poszukiwawcze i rozbudowę kopalni odzwierciedla korektę dokonaną w branży wydobywczej w odpowiedzi na nadpodaż uranu, która rozpoczęła się od depresji na rynku uranu w połowie 2011 roku” – czytamy w raporcie.
Na początku 2017 roku światowa moc generowania energii jądrowej wynosiła 391 GWe, co wymagało zużycia 62 825 tU rocznie. Do 2035 roku raport przewiduje całkowitą zdolność wytwarzania netto na poziomie 331 GWe w przypadku niskiego popytu i 568 GWe netto – wzrost o 45 procent w stosunku do dnia dzisiejszego – w przypadku wysokiego popytu. Przewidywane roczne zapotrzebowanie na uran będzie się zawierać w przedziale pomiędzy 53 010 tU (przypadek niskiego popytu) i 90 820 tU (przypadek wysokiego popytu).
W 2016 roku światowa produkcja uranu w wysokości 62 071 tU pokrywała około 99,9 procent zapotrzebowania na paliwo dla reaktorów jądrowych (62 228 tU). W 2017 roku globalna produkcja kopalni pokrywała około 95 procent zapotrzebowania, a pozostała część była uzupełniana tzw. źródłami wtórnymi, do których należały nadwyżki w sektorze instytucji rządowych oraz zapasy handlowe, przerób wypalonego paliwa, ponowne wzbogacanie zubożonego uranu, a także niskowzbogacony uran powstały z mieszania zgromadzonych zapasów wysokowzbogaconego uranu z uranem naturalnym (tzw. downblending). Jak wynika z raportu dostępność takich wtórnych źródeł spadnie po 2018 roku.
„Obecnie zidentyfikowana baza zasobów uranu wystarcza z nadmiarem, aby pokryć przewidywane zapotrzebowanie w przypadku jego wysokiego popytu do 2035 roku, ale dostępność uranu będzie zależała od inwestycji dokonanych w odpowiednim czasie, aby przekształcić zasoby w rafinowany uran gotowy do produkcji paliwa jądrowego” – zauważa raport. „Warunki rynkowe będą miały podstawowe znaczenie dla przyciągnięcia inwestycji wymaganych w branży” – czytamy w raporcie.
World Nuclear News
