Wyliczenia Instytutu Jagiellońskiego sugerują, że Polskę zaleją Odnawialne Źródła Energii zabezpieczane przez atom i wodór. Transformacja energetyczna może dać 616 tysięcy nowych miejsc pracy i obniżyć rachunki za energię elektryczną.
– Nie wiadomo do końca, kto jest odpowiedzialny za energetykę. Ministerstwo aktywów państwowych sprawuje nadzór właścicielski nad spółkami Skarbu Państwa, z kolei resort klimatu i środowiska zajmuje się regulacjami i koncesjami. Dodatkowo funkcjonuje pełnomocnik rządu do spraw strategicznej infrastruktury energetycznej – ocenia Instytut Jagielloński w nowym raporcie.
– Modelowanie i analiza Instytutu Jagiellońskiego wskazuje, że udział OZE w krajowej produkcji energii elektrycznej ma szansę wzrosnąć z obecnych 14-15 do około 40 procent w 2030 roku oraz około 68 procent w 2050 roku, z czego dominującymi źródłami będzie energetyka wiatrowe offshore, onshore oraz fotowoltaika (w podziale na małe instalacje dachowe oraz farmy wielkoskalowe). Pozostałymi elementami miksu wytwórczego będą źródła cieplne nisko- i zeroemisyjne, czyli gaz ziemny, atom oraz wodór. Uzupełnieniem miksu (pozwalającym zwłaszcza na regulację częstotliwości i napięcia) będą magazyny bateryjne, których moc w 2050 roku ma szansę wynieść około 7 GW – wylicza IJ.
– Struktura polskiego sektora elektroenergetycznego oraz ciepłowniczego przyczynia się i przyczyniać będzie w następnych latach do trwałego wzrostu cen energii elektrycznej i cieplnej, co wpływa bezpośrednio na konkurencyjność całej gospodarki (w tym największych Spółek Skarbu Państwa). Polska jako członek Unii Europejskiej nie ma innej drogi do zahamowania tego niekorzystnego trendu, niż zmiana sposobu wytwarzania energii, czyli aktualizację krajowego miksu energetycznego – stwierdzają autorzy raportu.
– Przebudowa miksu wytwórczego energii elektrycznej w Polsce może w horyzoncie 2050 roku przełożyć się na około 616 tys. nowych miejsc pracy. Z uwagi na wzrost udziału źródeł nisko- i zeroemisyjnych, transformacja energetyczna w długim horyzoncie przyczyni się do obniżenia kosztów wytwarzania energii elektrycznej (które obecnie powodowane są przede wszystkim wysokimi cenami uprawnień do emisji CO2) – ocenia Instytut.
Wojciech Jakóbik
