Redakcja BiznesAlert.pl otrzymała list pt. „Stanowisko byłych ministrów przemysłu i handlu oraz ministrów gospodarki Rzeczpospolitej Polskiej w sprawie prywatyzacji aktywów grupy LOTOS S.A. w formie „fuzji” z Orlen S.A. , sprzedaży holdingowi MOL Group i Saudi Aramco”. Publikujemy jego treść poniżej. Ministrowie apelują o zatrzymanie fuzji Orlenu z Lotosem w obecnej formie.
My, niżej podpisani, sprawujący w przeszłości funkcje ministrów przemysłu i handlu oraz ministrów gospodarki RP, wypowiadamy się jednomyślnie i jednoznacznie przeciwko realizacji tzw. „fuzji” grupy LOTOS z grupą Orlen na warunkach ogłoszonych przez Ministra Aktywów Państwowych
i apelujemy o:
– Zatrzymanie procedur rozbioru grupy LOTOS opowiadając się za utrzymaniem jej w obecnej, zintegrowanej strukturze. Apelujemy zwłaszcza o utrzymanie struktury właścicielskiej sieci stacji paliw, konkurujących z siecią stacji grupy Orlen.
– Zaniechanie sprzedaży udziałów w rafinerii gdańskiej, wraz z całym łańcuchem wartości generowanym przez to przedsiębiorstwo,
– Zatrzymanie zbycia baz paliwowych na rzecz partnera zagranicznego i pozostawienia ich w spółkach krajowych,
– Unieważnienie planów budowy nowego, morskiego terminala przeładunkowego dla ropy surowej i paliw pędnych na rzecz partnera zagranicznego, zwłaszcza z grupy państw-członków OPEC.
– Zaprzestanie finansowania spółek R4S i Butterfly Strategies funkcjonujących na Węgrzech, pracujących na rzecz realizacji projektu „fuzji” w zaplanowanym schemacie.
- Próba włączenia wybranych aktywów LOTOS S.A. do węgierskiej grupy MOL w zamian za jej wybrane aktywa przeznaczone do włączenia do grupy Orlen jest próbą nieekwiwalentnej wymiany (tzw. swap-u) i wyczerpuje wszystkie znamiona wadliwej prywatyzacji, ze szkodą dla bezpieczeństwa energetycznego kraju, dla skarbu państwa i dla grupy LOTOS S.A. Brak zabezpieczenia przed dalszym zbywaniem przez MOL i Saudi Aramco zaplanowanych do nabycia aktywów LOTOS S.A. wskazuje na wyjątkową groźną w skutkach ignorancję ekonomiczną , wobec tak znaczącej wartości aktywów (zwłaszcza detalicznych) dla potencjalnych, kolejnych nabywców z silnych rosyjskich grup kapitałowych. W zestawieniu z obietnicami pierwokupu przez Orlen (tzw. prawo pierwokupu) byłoby to dalece niewystarczające. Dziwi i zaskakuje bierność organów nadzorczych w tej sprawie, zarówno w grupie Orlen jak i LOTOS S.A. Schemat proponowanej wymiany jest nietransparentny. W szczególności porównanie wartości aktywów zbywanych na rzecz MOL i Saudi Aramco w zestawieniu z wartością nabywanych w zamian aktywów MOL zaplanowane jest bez zrozumiałej analizy zdolności generowania przez te aktywa zysku w perspektywie kilkuletniej.
- Dysproporcja w wysokości tzw. kapitalizacji (giełdowej) firm Orlen, LOTOS S.A., holdingu MOL i Saudi Aramco – odpowiednio ok. 7,2 mld USD, 3mld USD, 7,3 mld USD i 2,426 bln USD pozostałaby na tym samym poziomie nawet jeśli przyjąć ze kapitalizacja powiększonej grupy Orlen wzrosłaby do wysokości sumy kapitalizacji dwóch pierwszych z wymienionych spółek (byłaby oczywiście niższa) a kapitalizacja dwu pozostałych utrzymałaby się bez zmian . Pod tym względem oczekiwanie poprawy pozycji konkurencyjnej Orlenu jest iluzją.
- Wprowadzenie grupy MOL na rynek detaliczny paliw w Polsce byłoby oczywistą zgodą na realizację wieloletniej strategii MOL w naszym kraju. Strategii takiej jak na Węgrzech, polegającej przede wszystkim na promowaniu i sprzedaży ropy naftowej i paliw wyłącznie pochodzenia rosyjskiego. Powiązania kontraktowe i faktyczne MOL z dostawcami rosyjskimi powodowałoby stałą presję na przejmowanie rynku paliw i ropy w Polsce przez MOL a także ryzyko skokowego zdominowania rynku wewnętrznego przez paliwa rosyjskie . Ryzyko to jest zbyt wysokie, aby ignorować jego wpływ na bezpieczeństwo energetyczne Państwa. Dodatkowo, ryzyko to wzrosło ostatnio wobec przewidywanego embarga, zapowiadanego przez Komisję Europejską na importowane do UE rosyjskie paliwa gotowe i ropę surową. Należy uwzględnić fakt, iż państwo węgierskie , a wraz z nim grupa MOL publicznie kontestują plany uniezależnienia się od importu i dostaw wszelkich surowców energetycznych z Federacji Rosyjskiej.
- Sprzedaż baz paliwowych a także zawarta w planie „fuzji” propozycja budowy nowego terminala do przeładunku ropy i paliw na koszt grupy Orlen z przeznaczeniem dla Saudi Aramco poważnie zmniejszy możliwość reagowania krajowych dystrybutorów na szoki podażowe na tych rynkach a przez to wystawi na podwyższone ryzyko wszystkich krajowych klientów. Arabia Saudyjska jest aktywnym członkiem OPEC – światowego kartelu eksporterów od sześćdziesięciu lat. Natomiast wszelkie możliwe ograniczenia lub spadki popytu na paliwa w Europie i w Polsce będą w takim samym stopniu oddziaływać na rafinerię w Płocku jak i na rafinerię w Gdańsku zarówno w obecnym stanie właścicielskim jak i po wadliwie przeprowadzonej „fuzji”.
- Zaplanowana przez Ministra Aktywów Państwowych „fuzja” jest rażąco sprzeczna z polską racją stanu, która dyktuje potrzebę zachowania i wzmacniania bezpieczeństwa energetycznego bez ryzyka politycznego, bez dodatkowych kosztów nakładanych na obywateli RP oraz bez ryzyka spadku konkurencyjności krajowej gospodarki.
Tadeusz Syryjczyk, Minister Przemysłu 1989-1991
Henryka Bochniarz, Minister Przemysłu i Handlu 1991
Andrzej Lipko, Minister Przemysłu i Handlu 1991-1992
Marek Pol, Minister Przemysłu i Handlu 1993-1995
Wiesław Kaczmarek, Minister Gospodarki 1997
Janusz Steinhoff, Minister Gospodarki 1997-2001
Jacek Piechota, Minister Gospodarki 2001-2003
Jerzy Hausner, Minister Gospodarki i Pracy 2003-2005
Piotr Woźniak, Minister Gospodarki 2005-2007
Waldemar Pawlak, Minister Gospodarki 2007-2012
Janusz Piechociński, Minister Gospodarki 2012-2015
