Kolejne zezwolenie rządu USA dla terminalu eksportowego LNG oznacza, że amerykańscy eksporterzy, a wśród nich partnerzy handlowi PGNiG, będą umacniać swoją pozycję konkurencyjną na globalnym rynku LNG. USA są już dostawcą skroplonego gazu do Europy z bardzo szybko rosnącym udziałem w rynku wynoszącym po I kwartale 2019 roku 13,5 proc. całkowitego importu LNG. Dywersyfikacja źródeł i kierunków dostaw gazu sprzyja konkurencji i jest potrzebna Europie.
PGNiG podpisało w 2018 roku z Port Arthur LNG z Grupy Sempra umowę długoterminową na zakup 2 mln ton LNG rocznie (ok. 2,7 mld m sześc. po regazyfikacji) w formule FOB (Free-on-Board). Planowo odbiór ładunków rozpocznie się w 2023 roku, kiedy terminal rozpocznie pracę. Terminal Port Arthur składać się będzie z dwóch ciągów skraplających, do trzech zbiorników lądowych na LNG i niezbędnej infrastruktury towarzyszącej. Operator planowanego terminalu chce eksportować z niego amerykańskie LNG o rocznym wolumenie 13,5 mln ton. Terminal Port Arthur LNG budowany jest w Teksasie nad Zatoką Meksykańską. W kwietniu br. otrzymał zgodę Federalnej Komisji Regulacji Energetyki (FERC) na budowę i eksploatację terminalu oraz towarzyszących mu instalacji.
Poza umową z Port Arthur LNG, PGNiG podpisało także kontrakty długoterminowe na zakup skroplonego gazu z USA z firmami Cheniere oraz Venture Global Calcasieu Pass LNG i Venture Global Plaquemines LNG. Terminal Calcasieu Pass uzyskał już odpowiednią zgodę FERC, a terminal Plaquemines – ostateczną ocenę oddziaływania na środowisko (Final Environmental Impact Statement). Terminale mają rozpocząć działalność – odpowiednio – w 2022 i 2023 roku. Firma Cheniere dysponuje już dwoma działającymi terminalami w Zatoce Meksykańskiej. Dostawy LNG do Polski w ramach umowy z tą firmą rozpoczną się jeszcze w tym roku.
