W sobotę, 6 kwietnia, po południu, po długim rejsie z Korei, ze 160-osobową załogą na pokładzie, do bazy offshore CCB (Coast Center Base AS) w Ågotnes dotarła nowa platforma wiertnicza Deepsea Nordkapp należąca do Odfjell Drilling, która pracować ma także dla PGNiG.
Baza CCB w Ågotnes położona jest niedaleko Bergen (ok. 30 minut drogi od centrum miasta). Najnowsza platforma Odfjella, która właśnie tam dotarła, określana jest w branżowych mediach norweskich jako „super-rig” (super-platforma), a to ze względu na pokaźne rozmiary obiektu, jak i jego wyśrubowaną specyfikację i zaawansowanie techniczne.
Jesienią rozpocząć się ma wiercenie otworu poszukiwawczego na prospekcie Shrek w obrębie koncesji PL838. Dla Grupy PGNiG będzie to pierwszy odwiert realizowany w roli operatora na Norweskim Szelfie Kontynentalnym. Dlatego to PGNiG wynajmie półzanurzalną platformę wiertniczą Deepsea Nordkapp od jej obecnego dysponenta – Aker BP, który z kolei długookresowo „czarteruje” ją (na mocy tzw. drilling contract) od właściciela.
Po podróży z Korei, rozpoczętej 10 stycznia, mobilna jednostka wiertnicza offshore (mobile offshore drilling unit – MODU) o nazwie Deepsea Nordkap przejdzie w Ågotnes przynajmniej trzytygodniowy cykl przygotowań do realizacji pierwszych zadań, czyli tzw. mobilizację, w ramach której m.in. instalowane będzie wyposażenie podwykonawców i partnerów Aker BP.
Platforma przejdzie też kolejne inspekcje norweskiego Urzędu Bezpieczeństwa Przemysłu Naftowego (PSA – Petroleum Safety Authority / PTIL – Petroleumstilsynet).
Budowa i wyposażanie platformy były ukończone w około 70-procentach, kiedy kontrakt na jej budowę został „przejęty” przez obecnego właściciela – Odfjell Drilling. Platforma budowana była początkowo pod nazwą Stena Midmax na zamówienie Stena Drilling. Jednak szwedzki kontraktor wiertniczy offshore zerwał kontrakt z powodu opóźnień w budowie.
Odfjell nieco zmodyfikował projekt, w końcowej fazie prac w stoczni koreańskiej, dostosowując platformę do własnej filozofii i standardów eksploatacji MODU oraz własnego sposobu prowadzenia prac wiertniczych.
Deepsea Nordkap, to – jak zapewnia armator – duża, mocna, stabilna platforma zbudowana na norweskie warunki. Platforma dostosowana jest także do pracy w warunkach zimowych (winterized), dzięki czemu będzie mogła operować także w zimie na Morzu Barentsa przy temperaturach do −20 °C.
Zakup, będącej w budowie, platformy Stena Midmax przez Odfjell Drilling od stoczni Samsung Heavy Industries (po uprzednim porzuceniu przez Stenę), za ok. 4 miliardy koron norweskich, ujawniono rok temu.
Odfjell szybko znalazł dla niej zatrudnienie. Pozyskał od Aker BP kontrakt na wykorzystanie platformy przez okres dwóch lat (o wartości ok. 2 mld NOK, przy stawce dobowej minimum 325 000 USD) uzupełniony o opcje na dwa kolejne roczne okresy.
Deepsea Nordkapp to pozycjonowana dynamicznie platforma półzanurzalna 6. generacji przystosowana do eksploatacji w ciężkich i zimowych warunkach pogodowych, zbudowana według ulepszonego projektu Moss CS 60E design autorstwa Moss Maritime – firmy projektowo-konsultingowej wywodzącej się z (nieistniejącej od dawna) stoczni norweskiej – tej samej, która opracowała szeroko rozpowszechniony (do lat 90-tych minionego wieku – najpopularniejszy, później zdetronizowany przez zbiorniki membranowe GTT), stosowany (w nowych, zmodyfikowanych, ulepszonych wersjach) do dzisiaj, system kulistych kriogenicznych zbiorników ładunkowych dla gazowców LNG.
Platforma jest wyposażona do kotwiczenia ze wspomaganiem przez pędniki (ATA mooring) na akwenach o głębokości 100 do 500 m i może dokonywać wierceń w trybie pozycjonowania dynamicznego na akwenach głębokich na 300 do 2000 m.
Platforma ma pokład roboczy o dużej powierzchni i osiągi oraz unosy (DOR) umożliwiające efektywne wiercenia i przygotowanie odwiertów do eksploatacji (wydobycia).
Unos (DOR) wiertni wynosi 1250 ton. Wiertnię wyposażono w system wyciągu wiertniczego typu „dual drawwork” (z podwójnym systemem wciągarek), podobnie jak na niektórych innych platformach Odfjella (Deepsea Atlantic / Stavanger / Aberdeen). Zapewnia to szybkie, redundantne operacje podnoszenia i manipulowania sprzętem wiertniczym (m.in. rurami wiertniczymi) i redundantną aktywną kompensację nurzania.
Duże unosy i pojemności pokładu i zbiorników na płyn / płuczkę wiertniczą, solankę i olej bazowy umożliwiają rzadsze dostawy (mniej kursów statków zaopatrzeniowych – PSV). Platformę zbudowano zgodnie z wymogami towarzystwa klasyfikacyjnego DNV GL (przepisy DNV), a także NMD (Norweskiego Dyrektoriatu Naftowego) i PSA oraz UK HSE.
