W przededniu wydania komunikatu Komisji Europejskiej z rekomendacjami ws. polityki energetyczno-klimatycznej do 2030 roku i wydobywania gazu z łupków oraz analizą cen energii w UE, Jerzy Buzek zorganizował w Parlamencie Europejskim debatę na temat przyszłości polskiej gospodarki niskoemisyjnej.
– „Nad Polakami wciąż pokutuje opinia, że jesteśmy „hamulcowym” europejskiej polityki klimatycznej. Ten stereotyp jest krzywdzący, a co więcej – całkowicie nieuzasadniony. Najlepszym potwierdzeniem jest prezentowany dzisiaj raport pt. „Polska gospodarka niskoemisyjna 2050” – powiedział prof. Jerzy Buzek otwierając dyskusję z udziałem posłów do PE, przedstawicieli instytucji unijnych, przedsiębiorców i organizacji pozarządowych.
Zdaniem europosła, Polska stara się po prostu pogodzić dwa równie istotne i ambitne cele: rozwój gospodarki i tworzenie nowych miejsc pracy oraz ochronę środowiska, w tym klimatu.
-Chcemy redukować emisje, a nie konkurencyjność europejskiego – w tym polskiego – przemysłu – mówił prof. Buzek. Dodając jednocześnie, że nasz kraj nie może stać się zakładnikiem unijnej polityki klimatycznej.
Podkreślił on również, że w coraz większym stopniu ten pogląd jest podzielany również w Brukseli.
– Potwierdził to biorący udział w debacie Jos Delbeke – szef Dyrekcji Generalnej ds. Klimatu w KE” – zaznaczył Jerzy Buzek.
Delbeke podkreślał, że to, co może pogodzić przemysł i ekologów, to m.in. efektywność energetyczna. Bardziej oszczędne gospodarowanie energią opłaca się bowiem i z finansowego i ze środowiskowego punktu widzenia. Argumentował, że niezależnie, czy będziemy pozyskiwać energię z węgla, łupków, wiatru i słońca czy atomu, chcielibyśmy zawsze zużywać jej jak najmniej.
Raport „Polska gospodarka niskoemisyjna 2050” pod redakcją prof. Andrzeja Kassenberga i dr. Macieja Bukowskiego proponuje, jak zrównoważyć przyszły rozwój gospodarczy Polski z realizacją unijnych celów klimatycznych. Wskazuje w tym kontekście m.in. na ogromną rolę innowacji, nowych technologii, jakości stanowionego prawa, skuteczności administracji publicznej oraz kapitału ludzkiego i rozważnego gospodarowania zasobami naturalnymi.
