Gibała: Czy Szwecja ulegnie niemieckiej presji w sprawie projektu Hansa Powerbridge?

20 maja 2024, 07:30 Energetyka

– Niemiecka determinacja w realizacji tego gigantycznego przedsięwzięcia, mającego na celu budowę podwodnego rurociągu energetycznego łączącego oba kraje, spotyka się z sceptycyzmem ze strony Szwedów. Mimo presji ze strony Niemiec, Szwecja pozostaje ostrożna, podkreślając konieczność wprowadzenia obszarów cen energii elektrycznej w Niemczech jako warunku wstępnego dla powodzenia projektu – pisze Mateusz Gibała, redaktor BiznesAlert.pl.

Wieś w Niemczech. Fot. freepik
Wieś w Niemczech. Fot. freepik

Hansa Powerbridge to projekt mający na celu budowę podwodnego rurociągu energetycznego między Szwecją a Niemcami. Jego celem jest zapewnienie stabilnych dostaw energii elektrycznej oraz wsparcie transformacji energetycznej Niemiec, które po wyłączeniu elektrowni jądrowych poszukują alternatywnych źródeł energii. Robert Habeck, niemiecki minister energetyki, w wywiadzie dla Szwedzkiego Radia podkreślił: „Naprawdę chcemy, aby nowy podwodny rurociąg został zbudowany”.

Szwedzkie Wątpliwości

Mimo zdecydowanego stanowiska Niemiec, Szwecja podchodzi do projektu z dużą dozą sceptycyzmu. W kraju rośnie opozycja polityczna, która domaga się, aby Niemcy wprowadziły regionalne obszary cen energii elektrycznej, podobne do tych w Szwecji. Socjaldemokraci twierdzą, że takie rozwiązanie mogłoby obniżyć koszty energii w południowej części Szwecji. Fredrik Olovsson (przedstawiciel opozycji) zaznaczył, że sukces Hansa Powerbridge zależy od wprowadzenia obszarów energetycznych w Niemczech: „Warunkiem wstępnym jest to, że jeśli w Niemczech nie będzie obszarów energetycznych, to Hansa Powerbridge nie odniesie sukcesu”. Olovsson wezwał premiera Kristerssona do przedstawienia tych żądań podczas negocjacji.

Linia energetyczna Hansa Powerbridge jest uważana za niezwykle ważną dla Niemiec. Niemcy po zamknięciu elektrowni jądrowych, potrzebuje stabilnych dostaw energii elektrycznej, aby wspierać swoją transformację energetyczną i redukować emisję gazów cieplarnianych. Projekt ten jest integralną częścią niemieckiej strategii energetycznej na najbliższe lata.

Problemy i Opóźnienia

Pierwotny plan zakładał ukończenie linii do 2026 roku, jednak z powodu problemów z zamówieniami i sprzeciwu politycznego, obecna prognoza mówi o latach 2030. Svenska Kraftnät, odpowiedzialna za ten projekt, potwierdziła, że oczekuje na decyzję rządu w sprawie pozwolenia. Svenska Kraftnät oraz niemiecka firma 50Hertz zdecydowały się anulować zamówienie Hansa Powerbridge ze względu na zmianę wymagań technicznych oraz wyzwania związane z istniejącą siecią elektryczną, co spowodowało znaczące zmiany w dokumentacji przetargowej.

Przyszłość projektu Hansa Powerbridge wciąż pozostaje niepewna, a negocjacje pomiędzy Szwecją a Niemcami będą kluczowe dla jego realizacji. Premier Kristersson stoi przed trudnym zadaniem znalezienia kompromisu, który zadowoli obie strony i pozwoli na postęp w tym strategicznie ważnym projekcie energetycznym.

Co czeka relacje niemiecko-szwedzkie?

W relacjach między Szwecją a Niemcami można spodziewać się utrzymania lekkiego napięcia w kontekście projektu Hansa Powerbridge. Dla Niemiec priorytetem będzie zapewnienie stabilności dostaw energii elektrycznej przez decyzje o wyłączeniu elektrowni jądrowych oraz kontynuacja transformacji energetycznej. W związku z tym Niemcy będą dalej dążyć do przyspieszenia realizacji projektu by się zabezpieczyć na przyszłą zimę i jednocześnie starając się zminimalizować koszty i opóźnienia związane z wymaganiami ze strony Szwecji. Z kolei Szwecja będzie dążyć do ochrony swoich interesów. Priorytetem dla Szwecji będzie zapewnienie, że ewentualne ustępstwa w tym zakresie będą służyły również jej interesom, na przykład poprzez obniżenie kosztów energii dla południowej części kraju. Szwecja domaga się wprowadzenia obszarów cen energii w Niemczech jako warunku wstępnego, co może prowadzić do trudnych negocjacji i napięcia między krajami.

CEPA: Rosyjska flota widmo na Bałtyku to zagrożenie dla bezpieczeństwa NATO