Tegoroczne mistrzostwa świata w piłce nożnej mają przynieść 4,5 miliarda dolarów dochodu dla FIFA, co jednak jest przyćmione przez szacunkową inwestycję w wysokości 220 miliardów dolarów, jaką Katar musiał poczynić, aby przygotować się do organizacji turnieju. Obejmuje to budowę siedmiu nowych stadionów i renowację kolejnego, a także budowę dróg, hoteli, systemu metra i innej infrastruktury niezbędnej do przyjęcia tak ogromnej liczby gości w kraju, który jest praktycznie pustynią. Nie jest jasne, ile sam Katar zyska na organizacji imprezy, i czy w ogóle przyniesie zysk. Okazuje się, że do pokrycia kosztów Katar musiałby sprzedać gigantyczne ilości ropy – około 3 mld baryłek. Po rafinacji i przerobieniu na różne rodzaje paliwa ropa ta ostatecznie ulegnie spaleniu i wyemituje blisko 928 mln ton dwutlenku węgla, co będzie miało fatalne skutki dla klimatu – wynika z analizy Tradingpedia.
Według FIFA organizacja pokryje wszystkie koszty operacyjne związane z organizacją mundialu, w tym 440 milionów dolarów nagrody pieniężnej. To wzrost o 40 milionów dolarów w porównaniu z poprzednim turniejem, który odbył się w Rosji w 2018 roku, i o 82 miliony dolarów więcej niż na mundialu w 2014 roku w Brazylii. W tym roku zwycięska drużyna otrzyma 42 miliony dolarów, a zdobywca drugiego miejsca dostanie 30 milionów dolarów. Nagrody za trzecie i czwarte miejsce wynoszą odpowiednio 27 i 25 milionów dolarów.
Ci, którzy zajmą miejsca od 5 do 8, otrzymają po 17 milionów dolarów, zespoły, które zajmą miejsca od 9 do 16, otrzymają 13 milionów dolarów, a ci, którzy nie wyjdą z fazy grupowej, otrzymają 9 milionów dolarów. FIFA dokonała również płatności w wysokości 1,5 miliona dolarów na pokrycie kosztów przygotowań, gwarantując, że każdy uczestniczący kraj wróci do domu z co najmniej 10,5 miliona dolarów. Oprócz nagrody pieniężnej w wysokości 440 milionów dolarów, FIFA zaoferuje dwa dodatkowe rodzaje płatności – program świadczeń klubowych (310 milionów dolarów) oraz opłaty za ochronę i ubezpieczenie klubu (220 milionów dolarów). Organizacja zapłaci również 500 milionów dolarów kosztów administracyjnych, około 520 milionów dolarów na koszty produkcji relacji telewizyjnych, około 450 milionów dolarów na pomoc w organizacji turnieju i kolejne 180 milionów dolarów przyznane Qatar Football Association.
Podsumowując, koszty operacyjne szacuje się na około 1,7 miliarda dolarów. Z drugiej strony, całkowity przychód FIFA ma wynieść 7,2 miliarda dolarów (bardzo przybliżone szacunki) – minimum 3 miliardy dolarów ze sprzedaży praw telewizyjnych i medialnych, do 2,2 miliarda dolarów ze sponsoringu i innych działań komercyjnych, 1,1 miliona dolarów z biletów pakiety sprzedażowe i hotelowe, a także 890 milionów dolarów z opłat licencyjnych. Biorąc pod uwagę całkowity fundusz nagród (około 1 miliarda dolarów) i 1,7 miliarda dolarów kosztów operacyjnych, oczekuje się, że zyski organizacji wyniosą od 3 do 4,5 miliarda dolarów.
Katar będzie miał też sporo wydatków związanych z organizacją turnieju – co najmniej 1 miliard dolarów na ochronę, oraz różne inne koszty operacyjne, w tym utrzymanie stadionu, pensje i wiele innych. Oczywiście największym wydatkiem jest tu początkowa inwestycja, jaką musiał ponieść kraj, aby zbudować stadiony, na których odbywają się mecze, nie wspominając już o drogach i innych systemach tranzytowych niezbędnych do transportu ludzi na stadiony i ze stadionów, obiektach sportowych centra, w których drużyny mogą trenować, dodatkowe hotele, restauracje i tak dalej.
Mecze mistrzostw świata są rozgrywane na ośmiu stadionach w pięciu miastach. Infrastruktura, która została zbudowana w ciągu ostatniej dekady, musi pomieścić około 1,5 miliona gości w ciągu około jednego miesiąca. Koszt całej inwestycji zmieniał się na przestrzeni lat, ponieważ władze Kataru oferowały różne kwoty za wszystko, od budowy stadionu po rozwój jeszcze droższych projektów.
Wygląda na to, że mundial 2022 w Katarze jest jak dotąd najdroższym turniejem. Poprzednie rekordowe mistrzostwa świata w piłce nożnej miały miejsce w 2018 roku, kiedy Rosja miała wydać ok. 11,6 mld dolarów – głównie na infrastrukturę transportową oraz budowę i przebudowę obiektów sportowych.
Koszt Mistrzostw Świata 2022 w baryłkach ropy
Podobnie jak sąsiednie państwa Zatoki Perskiej, Katar ma duże zasoby ropy naftowej i gazu ziemnego, a większość jego dochodów pochodzi z ich eksportu. Do 2019 roku kraj był członkiem OPEC, czyli Organizacji Krajów Eksportujących Ropę Naftową. Według oficjalnych danych opublikowanych w budżecie Kataru na rok budżetowy 2021, dochody z ropy naftowej w 2021 roku wyniosły 121,6 mld rupii. W tym samym czasie całkowite przychody wyniosły 160,1 miliarda rupii, przy czym przychody niezwiązane z ropą naftową wyniosły 38,5 miliarda rupii. Katar jest również jednym z największych eksporterów skroplonego gazu ziemnego (LNG) na świecie.
Chociaż kraj wydaje się teraz bardziej skoncentrowany na produkcji LNG, pozostaje finansowo zależny od swojej ropy. Dzienna produkcja na rok 2021 szacowana jest na 1 815 100 baryłek, co stanowi 2,04 procent światowej produkcji. Ile więc ropy dziennie powinien wydobywać Katar, aby opłacić mundial? Według szacunków, opartych na średniej cenie spotowej ropy Dukhan w latach 2010-2021 na poziomie 75,16 USD/b, będzie musiała wyeksportować prawie 3 mld baryłek ropy. Jeśli produkcja będzie kontynuowana w obecnym tempie, Katarowi zajmie nieco ponad 4 lata, aby w pełni opłacić turniej.
Ślad węglowy inwestycji o wartości 220 miliardów dolarów
Co to oznacza dla planety? Każda baryłka ropy naftowej powoduje emisję dwutlenku węgla, która przyczynia się do efektu cieplarnianego. Istnieje wiele różnych wyliczeń, które pokazują emisję CO2 na baryłkę, ale należy zauważyć, że proces wydobycia ropy naftowej, jej transport i rafinacja są również związane z emisją gazów cieplarnianych.
Kolejnym istotnym punktem jest fakt, że ropa naftowa jest rzadko wykorzystywana bezpośrednio. Zamiast tego jest rafinowany w różne produkty, w tym zarówno paliwa, które spalamy, jak i wiele innych, w których węgiel nigdy nie jest przekształcany w emisje CO2, takie jak tworzywa sztuczne, asfalt, oleje smarowe itp. Z tego powodu wykorzystaliśmy obliczenie baryłkę ropy naftowej wytwarzającą co najmniej 317 kg CO2. Wszystko to oznacza, że inwestycja o wartości 220 miliardów dolarów i 3 miliardy baryłek ropy na jej pokrycie byłyby równoważne z ogromną ilością co najmniej 928 milionów ton metrycznych CO2. Ten dwutlenek węgla został uwolniony do atmosfery i będzie nadal uwalniany jako gaz cieplarniany, ponieważ spalamy każdą kroplę rafinowanego paliwa. Według NASA jedna tona metryczna dwutlenku węgla CO2 wypełniłaby kulę o średnicy 9,8 metra.
Tradingpedia/Michał Perzyński
Stachura: Nadchodzi pierwszy gwizdek najbardziej emisyjnych mistrzostw w historii
