LNG z USA w 2018 roku (ANALIZA)

18 marca 2019, 10:00 Energetyka

Amerykański Departament Energii (DOE) opublikował właśnie raport roczny podsumowujący eksport amerykańskiego LNG w 2018, a my jak co roku w raporcie ISE, staramy się podsumować zmiany i ewolucje jakie zaszły w eksporcie skroplonego gazu LNG ze Stanów Zjednoczonych Ameryki (USA) – piszą Andrzej Sikora, Mateusz Sikora z Instytutu Studiów Energetycznych.

Golden Pass LNG. Fot. Golden Pass LNG Terminal
Golden Pass LNG. Fot. Golden Pass LNG Terminal

Amerykański Departament Energii (DOE) opublikował właśnie raport roczny podsumowujący eksport amerykańskiego LNG w 2018, a my jak co roku w raporcie ISE, staramy się podsumować zmiany i ewolucje jakie zaszły w eksporcie skroplonego gazu LNG ze Stanów Zjednoczonych Ameryki (USA) [1].

Najważniejszą zmianą w porównaniu do ubiegłego roku jest znacząca rozbudowa infrastruktury. We wcześniejszych latach USA dysponowały tylko jednym terminalem, a do końca 2018 r. mówimy już o trzech terminalach LNG. Działający od lutego 2016 r., największy amerykański, terminal Sabine Pass z 5 instalacjami skraplającymi (Train 1-5), przy czym piąta instalacja znajdowała się w końcowej fazie procedury „commissioning” instalacji skraplającej i wychodziły z niej (opuszczały ją) tzw. commissioning cargo [2]. Działający od marca 2018 r. terminal Cove Point (Train 1) [3] z jedną instalacją skraplającą oraz od grudnia 2018 r. terminal Corpus Christi (Train 1) znajdujący się w końcowej fazie procedury „commissioning” instalacji skraplającej, opuściły zaledwie dwa tzw. commissioning cargo.

Rys. 1 Eksport gazu LNG z USA od początku rozpoczęcia swojej działalności w lutym 2016 roku w podziale na kraj dostawy, Opracowanie Instytut Studiów Energetycznych na podstawie danych U.S. Department of Energy obliczono zgodnie z założeniem: m³= ft³/35,315 a 1 mln t LNG = mld m3*0,74

Jak informowaliśmy w pierwszym raporcie w tym roku [4] około 320 mln ton wyniósł światowy handel LNG w 2018 r., a w porównaniu do 2017 r. (293 mln ton LNG) mowa o wzroście o ok. 9,7%. W 2018 r. największym eksporterem LNG pozostał Katar, który skroplił i sprzedał ok. 75 mln ton LNG. Drugie miejsce zajęła Australia eksportując ok. 68 mln ton LNG, należy tu podkreślić, że głównym odbiorcą australijskiego LNG jest Azja (o czym już pisaliśmy [5]). Około 25 mln ton LNG eksportowała Malezja, a 22,6 mln ton LNG eksportowały Stany Zjednoczone Ameryki (USA). USA dysponują już zainstalowaną mocą skraplająca na poziomie 27,8 mln ton LNG/r, dostępną w ramach „pierwszej fali amerykańskiego LNG” [6] . Jak potwierdzają dane DOE, 3 dostępne w USA terminalne LNG wyeksportowały w 2018 r. około 22,6 mln t LNG. Natomiast łączny eksport od lutego 2016 do końca 2018 r. czyli od pierwszego transportu LNG z terminala Sabine Pass [7], wyniósł około 41 mln t LNG, a 600 ładunków trafiło do 32 krajów na całym świecie. Korea Południowa stała się głównym odbiorca amerykańskiego LNG (ok. 8,23 mln t LNG), drugi był Meksyk (ok. 8,23 mln t LNG), a trzecie Chiny (ok. 4,42 mln t LNG) (Rys. 1).

Rys. 2 Liczba transportów LNG wysłanych do Chin oraz łącznie (wliczając transporty do Chin). Opracowanie Instytut Studiów Energetycznych na podstawie danych U.S. Department of Energy

Mimo tzw. wojny handlowej, kiedy to w lipcu 2018 r Chiny i USA zaczęły nakładać nowe taryfy na eksportowane/importowane produkty, Chiny utrzymały trzecią pozycję odbiorcy LNG z USA. 27 transportów (o łącznej wartości ok. 426 mln dol.) zostało wysłanych do USA w 2018 r. i mowa tu o spadku o 3 w porównaniu do 30 w 2017 r. Co ciekawe, 18 transportów zostało dostarczonych w pierwszej połowie 2018 r. a tylko 9 w drugiej (Rys. 2). Można więc mówić o efekcie wojny cenowej choć powinien on być bardziej widoczny w pierwszej połowie 2019 r. Już teraz wiadomo, że w styczniu 2019 r. tylko 1 transport dopłynął do Chin, a w lutym nie było żadnego. Ma na to także wpływ znacząco niska cena na rynkach Azji.

Rys. 3 Ceny w eksporcie gazu LNG z terminala Sabine Pass w 2018 w podziale na kraj dostawy, Opracowanie Instytut Studiów Energetycznych na podstawie danych U.S. Department of Energy *obliczono zgodnie z założeniem: 1dol./mmBtu = 36,9USD/1000m³

Należy podkreślić, że ok. 6,9 mln t LNG z łącznego eksportu z USA zostało sprzedane w formule spot (tzw. spot cargo), reprezentuje to 16,6%. Reszta wolumenu jest sprzedawana według umów długoterminowych, które, jeśli zezwala na to umowa, mogą zostać odsprzedane innemu zainteresowanemu klientowi. Na takiej sytuacji skorzystała w grudniu PGNiG. Realizując długoterminową umowę z Gail India [8], Metanowiec Hoegh Gallant opuścił terminal Cove Point LNG 9 listopada 2018 r. Początkowo kierował się wzdłuż Równika w kierunku Wysp Zielonego Przylądka, gdzie przez kilkanaście dni oczekiwał na decyzje dotyczące kierunku dostawy, jako „floating storage” (pływający magazyn gazu). Z przyczyn rynkowych w tym okresie (mały popyt, niska cena) 30 metanowców na świecie (z czego dwie trzecie w rejonie Azji) czekało na poprawienie się sytuacji i przestawiło się wtedy na opcje pływającego magazynu. Transport został przejęty przez Centrica i przekierowany do Europy, a w efekcie do terminala w Świnoujściu [9].

Rys. 4 Ceny w eksporcie gazu LNG z terminala Cove Point w 2018 w podziale na kraj dostawy, Opracowanie Instytut Studiów Energetycznych na podstawie danych U.S. Department of Energy *obliczono zgodnie z założeniem: 1dol./mmBtu = 36,9USD/1000m

W 2018 r. terminal Sabine Pass opuściło ok. 19,5 mln t LNG (280 ładunków) o średniej cenie (średnia cena dla wszystkich transportów i cen zawierających lub nie koszty skroplenia) 4,685 dol./mmBtu (ok. 172,882 dol./1000m3) (Rys. 3). W porównaniu do 2017 r. jest to wzrost o ok. 4,7 mln t LNG oraz o minimalny wzrost średniej ceny o 0,151 dol./mmBtu (ok. 5,57 dol./1000m3).

Rys. 5 Ceny w eksporcie gazu LNG z terminala Corpus Christi w 2018 w podziale na kraj dostawy, Opracowanie Instytut Studiów Energetycznych na podstawie danych U.S. Department of Energy *obliczono zgodnie z założeniem: 1dol./mmBtu = 36,9USD/1000m³

Terminal Cove Point opuściło ok. 3 mln t LNG (48 ładunków) o średniej cenie (wszystkie ceny zostały podane z kosztami skroplenia) 7,3 dol./mmBtu (ok. 266,497 dol./1000m3) (Rys. 4). Natomiast terminal Corpus Christi opuściło 0,14 mln t LNG (2 ładunki oznaczone jako tzw. commissioning cargo) o średniej cenie 6,97 dol./mmBtu (ok. 257,193 dol./1000m3) (Rys. 5).

Rys. 6 Planowany wzrost mocy eksportowej LNG w USA, Źródło; Reuters na podstawie danych U.S. EIA

2018 r. to kolejny rok gdzie „łupkowe LNG” systematycznie się rozwija i systematycznie dąży do silnej konkurencji z Katarem (także z Australią [10]) oraz do dominacji na rynkach LNG na świecie. Warunki cenowe na koniec roku 2018 r. [11] i początek 2019 r. [12] pokazały, że USA mogą (wspominaliśmy o tym wielokrotnie) i stały się również ciekawą ekonomicznie alternatywą na zdominowanym przez rosyjski gaz ziemny zatłaczany gazociągami rynku w Europie (Rosyjski monopolista zatłoczył gazociągami do Europy i Turcji ok. 201 mld m3 gazu ziemnego). Bardzo ważnym graczem na rynku LNG staje się także Rosja, z której eksportowano ok. 10 mln ton LNG [13] (głównie dzięki oddaniu do użytku Train 3 oraz pełnym wykorzystaniu terminala Yamal LNG [14]).

2019 r. również zapowiada się bardzo interesująco dla LNG z USA, prócz wspomnianych już Corpus Christi Train 1 i Sabine Pass Train 5 (Cheniere) do komercyjnej produkcji mogą zostać dopuszczone Elba Island Train 1-2 (Kinder Morgan), Cameron LNG Train 1-2 i Freeport LNG (Train 1) (Sempra Energy), także Corpus Christi Train 1 (Cheniere) (Rys. 6).

 

[1] Podsumowanie za rok 2016 – Sikora A., Sikora M., „Quo vadimus?”, CIRE, 27.02.2017 – http://cire.pl/item,141968,13,0,0,0,0,0,quo-vadimus-.html
[2] Podsumowania za rok 2017 – Sikora A., Sikora M., „Urynkowienie (commoditization) LNG”, CIRE, 19.02.2018 – http://www.cire.pl/item,158785,13,0,0,0,0,0,urynkowienie-commoditization-lng.html
oraz Sikora A., Sikora M., „LNG, czy to się opłaca?”, CIRE, 2.02.2018 – http://www.cire.pl/item,158057,13,0,0,0,0,0,lng-czy-to-sie-oplaca.html
[3] https://www.lngworldnews.com/cheniere-completes-sabine-pass-lng-train-5/
[4] Sikora A., Sikora M., „Ubu Roi ou les Polonais/Ubu Król, czyli Polacy” (Ubu the King), CIRE, 1.03.2018 – http://cire.pl/item,159364,13,0,0,0,0,0,ubu-roi-ou-les-polonaisubu-krol-czyli-polacy.html
[5] Sikora A., Sikora M., „Record, once again – Pierwsze podsumowanie LNG za 2018 rok”, CIRE, 7.01.2019 – https://www.cire.pl/item,174330,13,0,0,0,0,0,record-once-again—pierwsze-podsumowanie-lng-za-2018-rok.html
[6] Sikora A., Sikora M., “LNG z krainy kangurów”, CIRE, 14.08.2018 – https://www.cire.pl/item,167365,13,0,0,0,0,0,lng-z-krainy-kangurow.html
[7] Sikora A., Sikora M., „Światowy rynek LNG a dostawy do Polski”, Energetyka Cieplna i Zawodowa, 8/2018, str. 20-29 – https://issuu.com/signin?onLogin=%2Fhome%2Fpublished%2F8_2018_energetyka_issu
[8] Sikora A., Sikora M., „U.S. LNG czyli price is still the king”, CIRE, 17.05.2016 – http://www.cire.pl/item,129411,13,0,0,0,0,0,us-lng-czyli-price-is-still-the-king.html/
[9] Sikora A., Sikora M., “LNG – wzrosło czyli spadło, taniej czyli drożej?”, CIRE, 07.08.2018 – https://www.cire.pl/item,167065,13,0,0,0,0,0,lng—wzroslo-czyli-spadlo-taniej-czyli-drozej.html
[10] Sikora A., Sikora M., „LNG+”, CIRE, 28.12.2018 – https://www.cire.pl/item,173973,13,0,0,0,0,0,lng-.html
[11] Sikora A., Sikora M., “LNG z krainy kangurów”, CIRE, 14.08.2018 – https://www.cire.pl/item,167365,13,0,0,0,0,0,lng-z-krainy-kangurow.html
[12] Sikora A., Sikora M., „Zimowy amerykański boom LNG w Europie”, CIRE, 4.02.2019 – https://www.cire.pl/item,175693,13,0,0,0,0,0,zimowy-amerykanski-boom-lng-w-europie.html
[13] Sikora A., Sikora M., „LNG – business as usual”, CIRE, 11.03.2019 – https://www.cire.pl/item,177313,13,0,0,0,0,0,lng—business-as-usual.html
http://www.bunkerportsnews.com/News.aspx?ElementId=d8e0b61d-e6cd-4ed0-a479-4b975bd450e4
[14]Sikora A., Sikora M., „LNG Kanada”, CIRE, 22.10.2018 – https://www.cire.pl/item,170404,13,0,0,0,0,0,lng-kanada.html