icon to english version of biznesalert
EN
Najważniejsze informacje dla biznesu
icon to english version of biznesalert
EN

Nowa siła na Ukrainie chce odtworzyć arsenał jądrowy

Cywilny Korpus „Azow” (CK Azow) w dniu 14 października br. utworzył partię polityczną pod nazwą Korpus Narodowy. Taka decyzja zapadła na zjeździe założycielskim i podjęło ją 292 delegatów ze wszystkich obwodów Ukrainy. Na czteroletnią kadencję szefa partii wybrany został Andrij Biłeckyj, były dowódca pułku Azow.

Formalnie CK „Azow” przemianował partię „Patriota Ukrainy”, która została założona w grudniu 2015 roku, ale jeszcze pod inną nazwą – Ruch Obywatelski „Uczciwe Sprawy” (Чесні справи). Od marca 2016 do 14 października br. na czele „Patriotów Ukrainy” stał Nazar Krawczenko, naczelnik sztabu CK „Azow”. Oznacza to, iż przygotowania do utworzenia Korpusu Narodowego miały charakter długotrwały i przemyślany.

Na zjeździe założycielskim pierwszym zastępcą Biłeckiego został również Nazar Krawczenko. Jego zastępcą – Mykoła Krawczenko, członek Zarządu Głównego KC „Azow”. Do kierownictwa Korpusu Narodowego weszli m.in.: Ołeksandr Alfiorow, Stepan Hołowko, Ołeksandr Drozdow, Jarosław Honczar, Wiktor Czesak, Ołeksandr Masłak, Dmytro Doroszenko, Ołeh Szyriajew, Rodion Kudriaszow, Maksym Zajczenko, Dmytro Kucharczuk, Stepan Winiar, Serhij Sywaczuk, Natalia Kockowycz. Uczestniczących zjeździe witali pisarz Wasyl Szkljar i muzyk Arsenij Biłodub. Inicjatywa partii została także wsparta przez więźniów władzy komunistycznej i weteranów walki za niepodległość: Lewka Lukjanenka i Myrosława Symczycza.

Jak piszą ukraińskie media, nazwa „Azow” nie pojawiła się ani w dokumentach programowych, ani w symbolice nowej partii, nie mniej jednak wszyscy uczestnicy tego przedsięwzięcia nie ukrywają faktu, iż nowa formacja budowana jest na bazie Korpusu Cywilnego „Azow” powiązanego z pułkiem (aż 5 członków kierownictwa CK weszło do kierownictwa nowej partii). Zgodnie z zapowiedziami lidera, w szeregi partii wejdzie zdecydowana większość aktywistów z tego ostatniego, co ma sprawić, iż partia liczyć będzie co najmniej 10 tys. członków. Co więcej, wśród członków CK „Azow”, którzy weszli w skład Korpusu Narodowego, są także byli członkowie paramilitarnej i nacjonalistycznej organizacji „Patriota Ukrainy”, której liderem był w swoim czasie również Andrij Biłeckyj, ultrasi z różnych miast oraz nawet byli członkowie Socjal-Narodowej Partii Ukrainy (przemianowanej w 2004 roku na Wszechukraińskie Zjednoczenie „Swoboda”).

Batalion Azow został sformowany w maju 2014 roku w Berdiańsku (obwód zaporoski). Następnie we wrześniu zwiększył on swój skład osobowy i został przeformowany na pułk, a w listopadzie tego samego roku wszedł on w skład Gwardii Narodowej. W maju 2016 pierwszy jego dowódca Andrij Biłeckyj poinformował o planach stworzenia nowej siły politycznej. Pierwszym wydarzeniem Korpusu Narodowego stał się „Marsz nacji”, który przeszedł z pochodniami ulicami Kijowa 14 października, równolegle do konkurencyjnego marszu zorganizowanego przez skrajnie prawicową Swobodę. Marsz Azowa odbył się jednak wspólnie z Prawym Sektorem – przy tym pierwszym szła kolumna z flagami PS.

Program partii wychodzi z założeń ukrainocentryzmu i w swoich postulatach mówi m.in. o stworzeniu warunków dla rozwoju technologicznego i wejścia przez państwo do czwartej rewolucji przemysłowej.

Założenia programowe w polityce wewnętrznej:

  • odnowienie statusu państwa atomowego przez Ukrainę,
  • „gospodarczy nacjonalizm” – oznaczający w praktyce nacjonalizację strategicznych przedsiębiorstw i innych aktywów państwowych, które istniały w momencie uzyskania niepodległości przez Ukrainę,
  • walka o „radykalne zwiększenie dzietności”,
  • ułatwienia w dostępie do broni palnej,
  • wzmocnienie pozycji prezydenta (nadanie mu pełnomocnictwa naczelnego dowódcy i prezesa rady ministrów),
  • utworzenie ukraińskiego legionu złożonego z cudzoziemców,
  • rozbudowanie niskich szczebli administracji państwowej,
  • rozwój ukraińskiej energetyki atomowej,
  • zaostrzenie kar za korupcję i nadużywanie władzy (z karą śmierci włącznie),
  • minimalizacja kar pozbawienia wolności w celu zamieniania jej na prace społeczne oraz rozpoczęcie dyskusji na temat przywrócenia kary śmierci,
  • wprowadzenie możliwości odpłatnej rezygnacji z poboru (suma nie została jeszcze podana), przy jednoczesnym zrzeczeniu się praw wyborczych,
  • całkowity zakaz reklam politycznych w telewizji i nośnikach zewnętrznych.

Założenia programowe w polityce zagranicznej:

  • nie przyłączanie się do „brukselskiej biurokracji”, czyli sprzeciw dla integracji Ukrainy z Unią Europejską,
  • sprzeciw wobec przystąpienia do Paktu Północnoatlantyckiego,
  • budowanie sojuszy z innymi państwami w „geopolitycznej przestrzeni łączącej Morza Bałtyckie i Czarne”, a głównymi partnerami Ukrainy w formacie Międzymorza mają być dla Ukrainy państwa bałtyckie i Polska,
  • zerwanie Umowy o przyjaźni i stosunkach dyplomatycznych z Rosją (przywrócenie relacji mogłoby nastąpić dopiero po zakończeniu rosyjskiej okupacji Krymu i Donbasu oraz wypłacenia przez Rosję reparacji).

 

Źródło: PolUkr.net

Cywilny Korpus „Azow” (CK Azow) w dniu 14 października br. utworzył partię polityczną pod nazwą Korpus Narodowy. Taka decyzja zapadła na zjeździe założycielskim i podjęło ją 292 delegatów ze wszystkich obwodów Ukrainy. Na czteroletnią kadencję szefa partii wybrany został Andrij Biłeckyj, były dowódca pułku Azow.

Formalnie CK „Azow” przemianował partię „Patriota Ukrainy”, która została założona w grudniu 2015 roku, ale jeszcze pod inną nazwą – Ruch Obywatelski „Uczciwe Sprawy” (Чесні справи). Od marca 2016 do 14 października br. na czele „Patriotów Ukrainy” stał Nazar Krawczenko, naczelnik sztabu CK „Azow”. Oznacza to, iż przygotowania do utworzenia Korpusu Narodowego miały charakter długotrwały i przemyślany.

Na zjeździe założycielskim pierwszym zastępcą Biłeckiego został również Nazar Krawczenko. Jego zastępcą – Mykoła Krawczenko, członek Zarządu Głównego KC „Azow”. Do kierownictwa Korpusu Narodowego weszli m.in.: Ołeksandr Alfiorow, Stepan Hołowko, Ołeksandr Drozdow, Jarosław Honczar, Wiktor Czesak, Ołeksandr Masłak, Dmytro Doroszenko, Ołeh Szyriajew, Rodion Kudriaszow, Maksym Zajczenko, Dmytro Kucharczuk, Stepan Winiar, Serhij Sywaczuk, Natalia Kockowycz. Uczestniczących zjeździe witali pisarz Wasyl Szkljar i muzyk Arsenij Biłodub. Inicjatywa partii została także wsparta przez więźniów władzy komunistycznej i weteranów walki za niepodległość: Lewka Lukjanenka i Myrosława Symczycza.

Jak piszą ukraińskie media, nazwa „Azow” nie pojawiła się ani w dokumentach programowych, ani w symbolice nowej partii, nie mniej jednak wszyscy uczestnicy tego przedsięwzięcia nie ukrywają faktu, iż nowa formacja budowana jest na bazie Korpusu Cywilnego „Azow” powiązanego z pułkiem (aż 5 członków kierownictwa CK weszło do kierownictwa nowej partii). Zgodnie z zapowiedziami lidera, w szeregi partii wejdzie zdecydowana większość aktywistów z tego ostatniego, co ma sprawić, iż partia liczyć będzie co najmniej 10 tys. członków. Co więcej, wśród członków CK „Azow”, którzy weszli w skład Korpusu Narodowego, są także byli członkowie paramilitarnej i nacjonalistycznej organizacji „Patriota Ukrainy”, której liderem był w swoim czasie również Andrij Biłeckyj, ultrasi z różnych miast oraz nawet byli członkowie Socjal-Narodowej Partii Ukrainy (przemianowanej w 2004 roku na Wszechukraińskie Zjednoczenie „Swoboda”).

Batalion Azow został sformowany w maju 2014 roku w Berdiańsku (obwód zaporoski). Następnie we wrześniu zwiększył on swój skład osobowy i został przeformowany na pułk, a w listopadzie tego samego roku wszedł on w skład Gwardii Narodowej. W maju 2016 pierwszy jego dowódca Andrij Biłeckyj poinformował o planach stworzenia nowej siły politycznej. Pierwszym wydarzeniem Korpusu Narodowego stał się „Marsz nacji”, który przeszedł z pochodniami ulicami Kijowa 14 października, równolegle do konkurencyjnego marszu zorganizowanego przez skrajnie prawicową Swobodę. Marsz Azowa odbył się jednak wspólnie z Prawym Sektorem – przy tym pierwszym szła kolumna z flagami PS.

Program partii wychodzi z założeń ukrainocentryzmu i w swoich postulatach mówi m.in. o stworzeniu warunków dla rozwoju technologicznego i wejścia przez państwo do czwartej rewolucji przemysłowej.

Założenia programowe w polityce wewnętrznej:

  • odnowienie statusu państwa atomowego przez Ukrainę,
  • „gospodarczy nacjonalizm” – oznaczający w praktyce nacjonalizację strategicznych przedsiębiorstw i innych aktywów państwowych, które istniały w momencie uzyskania niepodległości przez Ukrainę,
  • walka o „radykalne zwiększenie dzietności”,
  • ułatwienia w dostępie do broni palnej,
  • wzmocnienie pozycji prezydenta (nadanie mu pełnomocnictwa naczelnego dowódcy i prezesa rady ministrów),
  • utworzenie ukraińskiego legionu złożonego z cudzoziemców,
  • rozbudowanie niskich szczebli administracji państwowej,
  • rozwój ukraińskiej energetyki atomowej,
  • zaostrzenie kar za korupcję i nadużywanie władzy (z karą śmierci włącznie),
  • minimalizacja kar pozbawienia wolności w celu zamieniania jej na prace społeczne oraz rozpoczęcie dyskusji na temat przywrócenia kary śmierci,
  • wprowadzenie możliwości odpłatnej rezygnacji z poboru (suma nie została jeszcze podana), przy jednoczesnym zrzeczeniu się praw wyborczych,
  • całkowity zakaz reklam politycznych w telewizji i nośnikach zewnętrznych.

Założenia programowe w polityce zagranicznej:

  • nie przyłączanie się do „brukselskiej biurokracji”, czyli sprzeciw dla integracji Ukrainy z Unią Europejską,
  • sprzeciw wobec przystąpienia do Paktu Północnoatlantyckiego,
  • budowanie sojuszy z innymi państwami w „geopolitycznej przestrzeni łączącej Morza Bałtyckie i Czarne”, a głównymi partnerami Ukrainy w formacie Międzymorza mają być dla Ukrainy państwa bałtyckie i Polska,
  • zerwanie Umowy o przyjaźni i stosunkach dyplomatycznych z Rosją (przywrócenie relacji mogłoby nastąpić dopiero po zakończeniu rosyjskiej okupacji Krymu i Donbasu oraz wypłacenia przez Rosję reparacji).

 

Źródło: PolUkr.net

Najnowsze artykuły