icon to english version of biznesalert
EN
Najważniejsze informacje dla biznesu
icon to english version of biznesalert
EN

Rosjanie szykują wodór z atomu do rusyfikacji polityki klimatycznej, ale Polacy chcą mieć swój prędzej

Pierwsza elektrownia jądrowa służąca produkcji wodoru w Rosji ma powstać w 2033 roku i rozpocząć pracę komercyjną w 2036 roku. Rosjanie chcą sprzedawać wodór Europie, być może z pomocą Nord Stream 2. Alternatywa może pochodzić z…Polski.

OKMB Afrikantov to spółka odpowiedzialna za projekt reaktora wysokotemperaturowego chłodzonego gazem HTGR mający powstać dzięki współpracy Rosatomu oraz Atomenergomaszu. Zakłada także stworzenie systemu magazynowania oraz transportu wodoru wytwarzanego z jego pomocą. Projekt techniczny ma być gotowy w 2023 roku, by było możliwe licencjonowanie w 2025 roku i rozruch do końca 2032 roku po to, by praca komercyjna ruszyła do końca 2035 roku.

Co ciekawe, Polska także planuje pozyskać własny HTGR, który mógłby ruszyć do prac komercyjnej około 2031 roku, czyli kilka lat przed Rosjanami. – Pomimo istnienia kilku reaktorów badawczych i komercyjnych typu HTGR – nie istnieje projekt reaktora gotowy do powielania w skali przemysłowej. Istniejąca wiedza o HTGR nie jest chroniona patentami. Znaczną część kompetencji udało się zgromadzić w projekcie Euratom Gemini+ koordynowanym przez NCBJ. Istnieje na świecie kilka linii produkcyjnych bezpiecznego paliwa typu TRISO, co umożliwia kupno sprawdzonego już paliwa do pierwszych reaktorów w Polsce – tłumaczy resort klimatu i środowiska. – Planowane jest utworzenie Centrum Naukowo-Przemysłowego (CNP) (NCBJ, IChTJ, partner zagraniczny, firmy krajowe) z większościowym udziałem polskiego kapitału, które będzie odpowiedzialne za wdrożenie eksperymentalnego 10 MWth, a później komercyjnego 165 MWth reaktora HTGR. Proponowany model biznesowy zakłada późniejsze przekształcenie się CNP w spółkę celową HTR-EPC. W skład zarówno CNP jak i HTR-EPC będą wchodzić podmioty zainteresowane odbiorem ciepła przemysłowego. Pierwszy komercyjny HTGR ruszyłby ok. 2031 roku.

– Wdrożenie reaktorów HTGR w pierwszym etapie będzie finansowane w głównej mierze ze środków na prace naukowo-badawcze oraz z funduszy na innowacje przyszłych użytkowników.  W drugim etapie – budowy reaktora o mocy 165 MWth będzie to przedsięwzięcie typowo komercyjne – informuje ministerstwo klimatu.

Koncepcja rozwoju sektora wodoru w Rosji zakłada, że będzie ona produkować do 2 mln ton tego paliwa w 2035 roku, między innymi z pomocą atomu. Rosja chce słać do Europy do 5 mln ton wodoru w 2050 roku. Rosjanie przekonują, że mogliby słać wodór do Europy z pomocą spornego gazociągu Nord Stream 2 już od 2030 roku na potrzeby unijnej polityki klimatycznej. Ten z OKMB Afrikantov także mógłby tam trafić.

Obiekt ma znajdować się w Niżnym Nowogrodzie zlokalizowanym ponad 400 km na wschód od Moskwy. Jego nazwa została nadana na cześć Igora Afrikantowa, uznanego inżyniera jądrowego z czasów Związku Sowieckiego, który pracował w zakładzie nazwanym teraz jego nazwiskiem nad wzbogacaniem uranu. Otrzymał za swą pracę liczne ordery oraz nagrodę Stalina oraz Lenina w latach pięćdziesiątych XX wieku.

OilCapital.ru/Ministerstwo klimatu i środowiska/Wojciech Jakóbik

Jakóbik: Czy Polska przekona Niemcy do zatrzymania rusyfikacji polityki klimatycznej? (ANALIZA)

Pierwsza elektrownia jądrowa służąca produkcji wodoru w Rosji ma powstać w 2033 roku i rozpocząć pracę komercyjną w 2036 roku. Rosjanie chcą sprzedawać wodór Europie, być może z pomocą Nord Stream 2. Alternatywa może pochodzić z…Polski.

OKMB Afrikantov to spółka odpowiedzialna za projekt reaktora wysokotemperaturowego chłodzonego gazem HTGR mający powstać dzięki współpracy Rosatomu oraz Atomenergomaszu. Zakłada także stworzenie systemu magazynowania oraz transportu wodoru wytwarzanego z jego pomocą. Projekt techniczny ma być gotowy w 2023 roku, by było możliwe licencjonowanie w 2025 roku i rozruch do końca 2032 roku po to, by praca komercyjna ruszyła do końca 2035 roku.

Co ciekawe, Polska także planuje pozyskać własny HTGR, który mógłby ruszyć do prac komercyjnej około 2031 roku, czyli kilka lat przed Rosjanami. – Pomimo istnienia kilku reaktorów badawczych i komercyjnych typu HTGR – nie istnieje projekt reaktora gotowy do powielania w skali przemysłowej. Istniejąca wiedza o HTGR nie jest chroniona patentami. Znaczną część kompetencji udało się zgromadzić w projekcie Euratom Gemini+ koordynowanym przez NCBJ. Istnieje na świecie kilka linii produkcyjnych bezpiecznego paliwa typu TRISO, co umożliwia kupno sprawdzonego już paliwa do pierwszych reaktorów w Polsce – tłumaczy resort klimatu i środowiska. – Planowane jest utworzenie Centrum Naukowo-Przemysłowego (CNP) (NCBJ, IChTJ, partner zagraniczny, firmy krajowe) z większościowym udziałem polskiego kapitału, które będzie odpowiedzialne za wdrożenie eksperymentalnego 10 MWth, a później komercyjnego 165 MWth reaktora HTGR. Proponowany model biznesowy zakłada późniejsze przekształcenie się CNP w spółkę celową HTR-EPC. W skład zarówno CNP jak i HTR-EPC będą wchodzić podmioty zainteresowane odbiorem ciepła przemysłowego. Pierwszy komercyjny HTGR ruszyłby ok. 2031 roku.

– Wdrożenie reaktorów HTGR w pierwszym etapie będzie finansowane w głównej mierze ze środków na prace naukowo-badawcze oraz z funduszy na innowacje przyszłych użytkowników.  W drugim etapie – budowy reaktora o mocy 165 MWth będzie to przedsięwzięcie typowo komercyjne – informuje ministerstwo klimatu.

Koncepcja rozwoju sektora wodoru w Rosji zakłada, że będzie ona produkować do 2 mln ton tego paliwa w 2035 roku, między innymi z pomocą atomu. Rosja chce słać do Europy do 5 mln ton wodoru w 2050 roku. Rosjanie przekonują, że mogliby słać wodór do Europy z pomocą spornego gazociągu Nord Stream 2 już od 2030 roku na potrzeby unijnej polityki klimatycznej. Ten z OKMB Afrikantov także mógłby tam trafić.

Obiekt ma znajdować się w Niżnym Nowogrodzie zlokalizowanym ponad 400 km na wschód od Moskwy. Jego nazwa została nadana na cześć Igora Afrikantowa, uznanego inżyniera jądrowego z czasów Związku Sowieckiego, który pracował w zakładzie nazwanym teraz jego nazwiskiem nad wzbogacaniem uranu. Otrzymał za swą pracę liczne ordery oraz nagrodę Stalina oraz Lenina w latach pięćdziesiątych XX wieku.

OilCapital.ru/Ministerstwo klimatu i środowiska/Wojciech Jakóbik

Jakóbik: Czy Polska przekona Niemcy do zatrzymania rusyfikacji polityki klimatycznej? (ANALIZA)

Najnowsze artykuły