Nowelizacja dotyczy głównie przeniesienia do polskiego prawa części postanowień unijnej dyrektywy MCP, której celem jest ograniczanie emisji zanieczyszczeń ze średnich źródeł energetycznego spalania.
Dyrektywa MCP określa normy emisji do powietrza takich substancji, jak: dwutlenek siarki, tlenek i dwutlenek azotu (w przeliczeniu na dwutlenek azotu) oraz pyłów – dla średnich źródeł spalania paliw, czyli takich, których nominalna moc cieplna jest równa lub większa niż 1 MW i mniejsza niż 50 MW. Dyrektywa wprowadza też wymóg objęcia średnich źródeł spalania paliw systemem pozwoleń lub rejestracji i obowiązkowym monitorowaniem emisji oraz wprowadza wymagania dotyczące eksploatacji urządzeń redukujących emisję. Dyrektywa jest częścią unijnej inicjatywy „Czyste powietrze”.
W Polsce już istnieją regulacje związane z emisją zanieczyszczeń ze średnich źródeł spalania paliw, dlatego wdrożenie dyrektywy MCP ma jedynie rozwinąć bądź doprecyzować niektóre obowiązujące przepisy.
Zgodnie z dyrektywą MCP, wynikające z niej wymagania emisyjne będą miały zastosowanie do istniejących średnich źródeł spalania dopiero od 1 stycznia 2025 r. albo od 1 stycznia 2030 r. – w zależności od wielkości nominalnej mocy cieplnej źródła (termin wcześniejszy dotyczy źródeł o nominalnej mocy cieplnej większej niż 5 MW).
W Polsce czasowe odstępstwa, obejmujące okres od 1 stycznia 2025 r. do 31 grudnia 2029 r., dotyczyć będą niektórych źródeł zasilających sieci ciepłownicze lub wykorzystywanych do napędzania tłoczni gazu. Derogacje te będzie można stosować wyłącznie do źródeł istniejących o nominalnej mocy cieplnej większej niż 5 MW.
Ponadto, nowo utworzony rejestr średnich źródeł spalania paliw, spełniający wymagania dyrektywy MCP, ma być publicznie dostępny i będzie prowadzony w postaci elektronicznej od 1 stycznia 2019 r. przez Krajowy Ośrodek Bilansowania i Zarządzania Emisjami (KOBiZE).
