(Ministerstwo Obrony Narodowej)
Grupa weryfikacyjna, w skład której wchodzili eksperci i specjaliści z różnych dziedzin zarówno operacyjnych, jak i technicznych SZRP pozytywnie zaopiniowała poddany testom śmigłowiec EC 725 Caracal.
W środę w 33. Bazie Lotnictwa Transportowego w Powidzu zakończyły się testy EC-725 Caracal w postępowaniu na śmigłowiec wielozadaniowy dla Sił Zbrojnych RP.
Sprawdzenia weryfikacyjne śmigłowca stanowiły etap kończący fazę oceny ofert złożonych 30 grudnia 2014 r. przez wykonawców biorących udział w postępowaniu.
Kolejnym krokiem w postępowaniu będą negocjacje zapisów umowy z wykonawcą. Jednocześnie zostanie przesłana do Ministerstwa Gospodarki informacja o pozytywnym zakończeniu sprawdzeń umożliwiająca rozpoczęcie negocjacji offsetowych. Po wynegocjowaniu warunków i podpisaniu umów offsetowych możliwe będzie podpisanie umowy dostawy. Dostawy pierwszych śmigłowców, wyposażonych według wymagań i w ilościach określonych przez zamawiającego, rozpoczną się w 2017 r.
Ideą sprawdzeń weryfikacyjnych było porównanie zadeklarowanych w złożonej przez konsorcjum ofercie, parametrów technicznych z rzeczywistymi ich wartościami osiągniętymi podczas sprawdzeń.
Sprawdzenia zostały podzielone na dwie fazy. W pierwszej z nich wykonywane były sprawdzenia naziemne, a następnie badania w locie.
Z wymagań jakie postawiono wykonawcom w zaproszeniu do złożeniu ofert na śmigłowce wielozadaniowe dla Sił Zbrojnych RP wybrane zostały 32 najistotniejsze parametry.
Dotyczą one czterech zasadniczych obszarów obejmujących: wspólną platformę, konstrukcję śmigłowca, osiągi śmigłowca i wyposażenie pokładowe. Po dokonaniu czynności sprawdzających grupa weryfikacyjna oceniała zgodność wszystkich deklarowanych parametrów z rzeczywistymi osiągami śmigłowca.
W zakresie obszaru wspólnej platformy sprawdzeniu podlegał przede wszystkim zakres udziału wyposażenia śmigłowca bazowego w poszczególnych wersjach i wariantach śmigłowców docelowych.
W czasie sprawdzań weryfikacyjnych potwierdzono założenia wspólnej platformy polegające na pochodzeniu śmigłowca od jednego producenta, zastosowaniu co najwyżej dwóch typów silników i 50 – procentowego poziomu wzajemnej zamienności części.
W ramach obszaru sprawdzeń obejmującego konstrukcję śmigłowca badania obejmowały: zamienności stosowanych materiałów pędnych i smarów zwłaszcza stosowanych w NATO, budowę śmigłowca, podwozia śmigłowca, liczbę wyjść z kabiny transportowej, posiadanie certyfikatów lotniczych, spełnienie międzynarodowych norm lotniczych.
W zakresie osiągów śmigłowca sprawdzane były między innymi: pułap, długotrwałość lotu, prędkość, wykonanie zawisu, możliwości transportowe czy osiąganie promienia działania.
W ostatniej grupie weryfikowanych parametrów – wyposażeniu pokładowym – sprawdzane były miedzy innymi zdolność do wykonywania lotów w dzień i w nocy , systemy zobrazowania i komunikacji, a także instalacje zapewniające bezpieczne użytkownie śmigłowca.
W skład grupy weryfikacyjnej wchodzili eksperci i specjaliści reprezentujący m.in. Sztab Generalny WP, Dowództwo Generalne RSZ, Inspektorat Uzbrojenia i Wsparcia SZ.
W sprawdzeniach uczestniczyli zarówno doświadczeni piloci śmigłowcowi, jak i personel obsługi technicznej śmigłowców z jednostek, do których skierowane będą śmigłowce.
Dla zachowania przejrzystości tej fazy postępowania prace grupy weryfikacyjnej nadzorowane były przez Służbę Kontrwywiadu Wojskowego, Żandarmerię Wojskową i biuro ds. procedur antykorupcyjnych.
Sprawdzenia weryfikacyjne prowadzone były w oparciu o następujące dokumenty formalne, jakimi są: Program sprawdzeń, Metodyka sprawdzeń, Harmonogram sprawdzeń. Dodatkowo w czasie analiz wykorzystywano dokumentację techniczną śmigłowca, złożone arkusze spełnienia wymagań i wstępne założenia taktyczno-techniczne. Dokumenty sprawdzeń zostały przygotowane w taki sposób, aby mogły w nich brać udział śmigłowce dowolnego producenta, bez względu, na to który z nich zostałby zakwalifikowany.
