– Nie jest wyjaśnione, czy pieniądze, które jeszcze w zeszłym roku były na kontach w Niemczech i obecnie nie mogą być przelane na konta firmy-matki Rosnieft w Rosji, nie powinny być wykorzystane do przeprowadzenia wskazanych inwestycji w Rafinerii Schwedt – pisze Aleksandra Fedorska, redaktor BiznesAlert.pl.
Dyskusja w mediach wokół aktywów Rosnieftu w Niemczech i w Europie celowo kieruje uwagę na kwestie związane z dostawami ropy i poziomem wykorzystania mocy produkcyjnych we wschodnioniemieckiej Rafinerii Schwedt (PCK). Koncentrując się na tych względnie prozaicznych zagadnieniach, można idealnie i bez zakłóceń opinii publicznej uzgadniać naprawdę ważne kwestie, do których należy wykorzystanie miliardów euro, które są obecnie na niemieckich kontach firm córek rosyjskiego koncernu.
We wrześniu 2022 roku niemiecki rząd objął zarządem komisarycznym Rosneft Deutschland GmbH, której bezpośrednim udziałowcem jest Rosneft Holdings Ltd. S.A. z siedzibą w Luksemburgu, a pośrednim udziałowcem jest LLC RN-Foreign Projects z siedzibą w Federacji Rosyjskiej. Do spółki wprowadzony został zarządca wyznaczony przez niemiecki rząd. Tym zarządem powierniczym objęta została także RN Refining & Marketing GmbH, która za pośrednictwem AET Raffineriebeteiligungsgesellschaft mbH, posiada 25 procent udziałów w rafinerii PCK.
Spółka Rosneft Deutschland prowadzi działalność w zakresie zakupów, logistyki, magazynowania, przetwarzania i dystrybucji, a także handlu ropą naftową, produktami ropopochodnymi, LPG, suchym gazem, produktami petrochemicznymi/petrochemicznymi, energią elektryczną i innymi produktami pochodzącymi z przetwórstwa ropy naftowej, kontyngentami CO2, a także marketingiem, zakupami i dystrybucją usług w przemyśle naftowym i gazowym oraz sprzedażą detalicznej paliw, prowadzeniem stacji benzynowych oraz nabywaniem i sprzedażą udziałów w sektorze energetycznym. Wraz z RN Refining & Marketing GmbH, Rosneft Deutschland jest jedną z największych firm zajmujących się przetwórstwem ropy naftowej w Niemczech, przetwarzającą kilka milionów ton ropy naftowej rocznie. Obie te spółki są właścicielami udziałów w PCK. Rosneft Deutschland jest również zaangażowany w inną infrastrukturę krytyczną poprzez swoje udziały w rafineriach Bayernoil i MiRO.
Udziały obu spółek rosyjskich w rafinerii PCK o łącznej wartości ponad 54 procent zostały po raz pierwszy objęte zarządem powierniczym we wrześniu 2022 roku. W marcu zarząd ten został przedłużony, a potem ponownie we wrześniu 2023. W międzyczasie doszło do sporu sądowego w tej sprawie, bo Rosneft podważał zgodność z prawem tego kroku. W toku sprawy sądowej była także mowa o miliardach euro, które czekają zamrożone w Niemczech. Rosneft nie może przetransferować tych środków oficjalnie do Moskwy. Jednocześnie zarząd powierniczy korzysta z tych kont bankowych przy zakupie ropy. To należy do jego zadań. Nie jest wyjaśnione, czy pieniądze, które jeszcze w zeszłym roku były na kontach w Niemczech i obecnie nie mogą być przelane na konta firmy-matki Rosnieft w Rosji, nie powinny być wykorzystane do przeprowadzenia wskazanych inwestycji w Rafinerii Schwedt.
Rafineria PCK z racji wysokich emisji CO2 i dwutlenku siarki powinna już przed laty zainwestować w instalacje odsiarczania ropy. Urząd landowy wydał jej w 2017 roku pozwolenie, aby oby ona miała okazję ograniczyć emisje. Tak się nie stało. Rafineria dawała miliardowe zyski nie inwestując w ochronę środowiska przy akceptacji niemieckich urzędów ochrony środowiska. Tym sposobem na kontach Rosnieftu gromadziły się miliardy euro.
Niemiecka gazeta Handelsblatt podaje, że w ostatnich tygodniach Niemcy i Rosjanie doszli do porozumienia w sprawie przyszłości PCK. Powiernictwo zostanie jeszcze raz przedłużone do września 2024. W tym czasie Rosnieft znajdzie kupca i sprzeda swoje udziały. Takie są założenia. A co stanie się po sprzedaży z miliardowymi kontami rosyjskiego koncernu w Niemczech? Nie wiadomo.
Czy oznacza to transfer prosto na konta Kremla, który wyda pieniądze do kontynuacji inwazji na Ukrainie? Wiele wskazuje na to, że Rosjanie w porozumieniu z Niemcami mogli wykorzystać starą rafinerię do generowania gigantycznych zysków między innymi sprzedając paliwo także do Polski nie przejmując się emisjami. Konkurencja w Polsce musiała w tym samym czasie z racji konkretnych przepisów wydawać setki milionów na urządzenia odsiarczające ropę, ale PCK tego nie zrobiła.
