icon to english version of biznesalert
EN
Najważniejsze informacje dla biznesu
icon to english version of biznesalert
EN

Zasuń: W co grają górnicze związki?

KOMENTARZ

Rafał Zasuń

WysokieNapiecie.pl

Związek „Sierpień 80” żąda głowy wiceministra energii Wojciecha Kowalczyka. Powód? Nie informuje o rezultatach rozmów z Komisją Europejską.  Ale przynajmniej niektórzy działacze powinni dobrze wiedzieć, co jest w papierach przesłanych do Brukseli.

Odpowiedzialni za restrukturyzację górnictwa wiceministrowie podzielili się rolami „dobrego” i „złego” policjanta. Wywodzący się ze Śląska Grzegorz Tobiszowski jest tym dobrym – wysłucha związkowców, ponarzeka razem z nimi na poprzedników, tu dołoży trochę kasy, gdzie indziej zgodzi się na ustępstwa w drobniejszych sprawach, np. personalnych. A Kowalczyk to ten zły, który „idzie na pasku banków” , wymusza zamykanie kopalń i jeszcze na domiar złego nie umie rozmawiać po związkowemu.

W liście wysłanym do ministra energii Krzysztofa Tchórzewskiego związkowcy z „Sierpnia 80” przedstawili pod adresem Kowalczyka szereg zarzutów. Zarzucają mu „działanie na szkodę polskiego górnictwa”, a w szczególności „brak informacji o  efektach działań w/w urzędnika w sprawie zatwierdzenia przez Komisję Europejską udzielonej przez Polskę pomocy publicznej dla polskiego górnictwa węglowego”, a także to iż „nie posiada on zdolności komunikacyjnych ze związkami zawodowymi”.

Pod listem podpisało się trzech szefów „Sierpnia 80” w spółkach górniczych – JSW, KHW i PGG.

wegielstrata06-2016

 

Kowalczyk jest jednym z niewielu wiceministrów przejętych przez rząd PiS od poprzedniej ekipy. Ten bankowiec z zawodu, rzucony na „odcinek górnictwa” przez Ewę Kopacz,  był potrzebny Krzysztofowi Tchórzewskiemu do dokończenia negocjacji pomocy publicznej dla górnictwa z Brukselą.

Przypomnijmy, że Polska notyfikowała pomoc dla zamykanych kopalń, do czego rząd zgodnie z Decyzją Rady UE nr 787 z 2010 r. ma prawo. Notyfikacja była kilkakrotnie poprawiana.  Bruksela zażyczyła sobie też biznesplanu PGG, w którą dokapitalizowały państwowe spółki energetyczne, choć formalnie nie jest to przez polski rząd traktowane jak pomoc publiczna, ale jako rynkowa inwestycja.
I na razie Kowalczykowi udaje się utrzymać Komisję z daleka, mimo, że rząd przynajmniej dwukrotnie „pojechał po bandzie”.

Pierwszy raz zgłaszając do zamknięcia kopalnię „Brzeszcze”, a potem cofając ten wniosek, gdy kupił ją za złotówkę Tauron, oddając przy tym 100 mln zł pomocy publicznej, którą „Brzeszcze” dostały. Komisja nie zgłosiła zastrzeżeń.

Drugi raz, gdy 31 grudnia 2015 Agencja Rezerw Materiałowych kupiła  węgiel za ok. co najmniej 100 mln zł węgiel ze zwałów, choć nie miało to żadnego sensu z punktu widzenia bezpieczeństwa państwa, bo elektrownie miały (i mają nadal) olbrzymie zapasy węgla. Było to zwykłe marnotrawienie pieniędzy podatników, bo Agencja dostała na wykup tego węgla dotację z budżetu, ale Komisja znowu nie zareagowała. Prawdopodobnie proceder ten trwa i w tym roku, choć jest przez rząd skutecznie utajniany.

Dlaczego więc Kowalczyk „nie informuje o rezultatach” skoro teoretycznie miałby się czym pochwalić?

Związkowcy, podobnie jak i dziennikarze, bardzo chcieliby się dowiedzieć, jakie kopalnie są wymienione w przesłanym Komisji  wniosku notyfikującym pomoc publiczną jako przeznaczone do zamknięcia. W tej chwili działacze próbują jeszcze uratować kilka nierentownych jednostek, a rząd przeciąga rozmowy, zmiękcza i „masuje” związki.

Wiadomo, że gra idzie o kopalnię „Sośnica” w PGG, kopalnię „Wujek” w Katowickim Holdingu Węglowym i kopalnię „Krupiński” w Jastrzębskiej Spółce Węglowej. „Dziennik – Gazeta Prawna” pisał jeszcze  o kopalni „Halemba -Wirek”, być może o przetrwanie walczą jeszcze „Rydułtowy”. Na rynku jest o ok. 10 mln ton węgla energetycznego rocznie za dużo i nie da się rozwiązać tego problemu, nie zamykając najsłabszych kopalń.

wegielzatrudnienie

 

Jeśli wymienione tu kopalnie są na liście „do zamknięcia” przesłanej Brukseli, to walka związkowców jest z góry przegrana. Rząd nie zaryzykuje kolejnej zmiany wniosku notyfikacyjnego. Taka sztuka udała się wprawdzie z kopalnią „Brzeszcze”, ale  jest to numer raczej nie powtórzenia. Żonglując kopalniami jak kulkami rząd utraciłby wiarygodność jako autor odpowiedzialnego programu.

Czy resort energii przekazał związkowcom informacje co jest we wniosku? O tym w dalszej części artykułu na portalu WysokieNapiecie.pl

KOMENTARZ

Rafał Zasuń

WysokieNapiecie.pl

Związek „Sierpień 80” żąda głowy wiceministra energii Wojciecha Kowalczyka. Powód? Nie informuje o rezultatach rozmów z Komisją Europejską.  Ale przynajmniej niektórzy działacze powinni dobrze wiedzieć, co jest w papierach przesłanych do Brukseli.

Odpowiedzialni za restrukturyzację górnictwa wiceministrowie podzielili się rolami „dobrego” i „złego” policjanta. Wywodzący się ze Śląska Grzegorz Tobiszowski jest tym dobrym – wysłucha związkowców, ponarzeka razem z nimi na poprzedników, tu dołoży trochę kasy, gdzie indziej zgodzi się na ustępstwa w drobniejszych sprawach, np. personalnych. A Kowalczyk to ten zły, który „idzie na pasku banków” , wymusza zamykanie kopalń i jeszcze na domiar złego nie umie rozmawiać po związkowemu.

W liście wysłanym do ministra energii Krzysztofa Tchórzewskiego związkowcy z „Sierpnia 80” przedstawili pod adresem Kowalczyka szereg zarzutów. Zarzucają mu „działanie na szkodę polskiego górnictwa”, a w szczególności „brak informacji o  efektach działań w/w urzędnika w sprawie zatwierdzenia przez Komisję Europejską udzielonej przez Polskę pomocy publicznej dla polskiego górnictwa węglowego”, a także to iż „nie posiada on zdolności komunikacyjnych ze związkami zawodowymi”.

Pod listem podpisało się trzech szefów „Sierpnia 80” w spółkach górniczych – JSW, KHW i PGG.

wegielstrata06-2016

 

Kowalczyk jest jednym z niewielu wiceministrów przejętych przez rząd PiS od poprzedniej ekipy. Ten bankowiec z zawodu, rzucony na „odcinek górnictwa” przez Ewę Kopacz,  był potrzebny Krzysztofowi Tchórzewskiemu do dokończenia negocjacji pomocy publicznej dla górnictwa z Brukselą.

Przypomnijmy, że Polska notyfikowała pomoc dla zamykanych kopalń, do czego rząd zgodnie z Decyzją Rady UE nr 787 z 2010 r. ma prawo. Notyfikacja była kilkakrotnie poprawiana.  Bruksela zażyczyła sobie też biznesplanu PGG, w którą dokapitalizowały państwowe spółki energetyczne, choć formalnie nie jest to przez polski rząd traktowane jak pomoc publiczna, ale jako rynkowa inwestycja.
I na razie Kowalczykowi udaje się utrzymać Komisję z daleka, mimo, że rząd przynajmniej dwukrotnie „pojechał po bandzie”.

Pierwszy raz zgłaszając do zamknięcia kopalnię „Brzeszcze”, a potem cofając ten wniosek, gdy kupił ją za złotówkę Tauron, oddając przy tym 100 mln zł pomocy publicznej, którą „Brzeszcze” dostały. Komisja nie zgłosiła zastrzeżeń.

Drugi raz, gdy 31 grudnia 2015 Agencja Rezerw Materiałowych kupiła  węgiel za ok. co najmniej 100 mln zł węgiel ze zwałów, choć nie miało to żadnego sensu z punktu widzenia bezpieczeństwa państwa, bo elektrownie miały (i mają nadal) olbrzymie zapasy węgla. Było to zwykłe marnotrawienie pieniędzy podatników, bo Agencja dostała na wykup tego węgla dotację z budżetu, ale Komisja znowu nie zareagowała. Prawdopodobnie proceder ten trwa i w tym roku, choć jest przez rząd skutecznie utajniany.

Dlaczego więc Kowalczyk „nie informuje o rezultatach” skoro teoretycznie miałby się czym pochwalić?

Związkowcy, podobnie jak i dziennikarze, bardzo chcieliby się dowiedzieć, jakie kopalnie są wymienione w przesłanym Komisji  wniosku notyfikującym pomoc publiczną jako przeznaczone do zamknięcia. W tej chwili działacze próbują jeszcze uratować kilka nierentownych jednostek, a rząd przeciąga rozmowy, zmiękcza i „masuje” związki.

Wiadomo, że gra idzie o kopalnię „Sośnica” w PGG, kopalnię „Wujek” w Katowickim Holdingu Węglowym i kopalnię „Krupiński” w Jastrzębskiej Spółce Węglowej. „Dziennik – Gazeta Prawna” pisał jeszcze  o kopalni „Halemba -Wirek”, być może o przetrwanie walczą jeszcze „Rydułtowy”. Na rynku jest o ok. 10 mln ton węgla energetycznego rocznie za dużo i nie da się rozwiązać tego problemu, nie zamykając najsłabszych kopalń.

wegielzatrudnienie

 

Jeśli wymienione tu kopalnie są na liście „do zamknięcia” przesłanej Brukseli, to walka związkowców jest z góry przegrana. Rząd nie zaryzykuje kolejnej zmiany wniosku notyfikacyjnego. Taka sztuka udała się wprawdzie z kopalnią „Brzeszcze”, ale  jest to numer raczej nie powtórzenia. Żonglując kopalniami jak kulkami rząd utraciłby wiarygodność jako autor odpowiedzialnego programu.

Czy resort energii przekazał związkowcom informacje co jest we wniosku? O tym w dalszej części artykułu na portalu WysokieNapiecie.pl

Najnowsze artykuły