Kieć: Zakład w Tarnowie zaprojektuje wieże dla nowych czołgów

– Opracowanie automatu ładowania amunicji 120 mm to bardzo ambitne zadanie. By mu sprostać nasi inżynierowie zaprojektują bardzo zaawansowaną konstrukcję mechaniczną, a następnie wykonają do niej elektronikę i napiszą oprogramowanie dla pięciu niezależnych układów napędowych – mówi dyrektor Centrum Badawczo-Rozwojowego Zakładów Mechanicznych Tarnów Tomasz Kieć, komentując wkład spółki w projektowanie Wozu Wsparcia Bezpośredniego, nazywanego nowym polskim czołgiem.

W myśl umowy podpisanej z OBRUM Gliwice, ZMT zajmą się opracowaniem autonomicznego modułu wieżowego z systemem zasilania armaty i napędem zamykania okna dosyłania. W module prócz automatu ładującego armaty 120 mm zamontowany zostanie także Zdalnie Sterowany Moduł Uzbrojenia ZSMU z karabinem 12,7 WKM-Bm. W czołgu zostanie również zabudowany karabin 7,62 UKM-2000C, jako sprzężony z armatą czołgową.

Na opracowanym module wieży zamontowane będą także anteny i urządzenia stacji meteo. Znajdą się na nim również zespoły przeznaczone do wykrywania promieniowania impulsowych dalmierzy lub oświetlaczy laserowych oraz wyrzutniki granatów zdolne do postawienia skutecznej zasłony dymnej.

Działo zamontowane w wieży będzie mogło strzelać amunicją kalibru 120 mm, w tym podkalibrową i programowalną, jak i kierowanymi pociskami przeciwpancernymi. Automat ładowniczy, w którym umieszczonych zostanie 16 sztuk amunicji, pracował będzie z prędkością 8 strzałów na minutę. W sumie WWB ma być wyposażony w 44 naboje największego kalibru. Pozostałe będą przewożone w kabinie głównej. Ponadto na uzbrojeniu znajdzie się 450 nabojów do karabinu maszynowego WKM-B kalibru 12,7mm i 1000 szt. amunicji do mniejszego kalibru 7,62 mm. Warto dodać, że dla zachowania maksymalnej celności niezależnie od pozycji poruszającego się czołgu uzbrojenie będzie stabilizowane elektronicznie. W precyzji prowadzenia ognia pomogą laserowe dalmierze, kamery do obserwacji nocnej i dziennej oraz system termowizyjny trzeciej generacji.

Prace badawczo-rozwojowe przy opracowaniu i wykonaniu modelu mają zająć do ośmiu miesięcy Kolejne dwanaście miesięcy zajmie wykonanie prototypu.
Źródło: Zakłady Mechaniczne Tarnów