icon to english version of biznesalert
EN
Najważniejsze informacje dla biznesu
icon to english version of biznesalert
EN

Rząd przyjął projekt noweli ustawy terminalowej

Rząd przyjął projekt nowelizacji ustawy terminalowej. Po aprobacie Rady Ministrów z 2 maja ustawa trafiła do do dalszych prac w Sejmie. Celem noweli jest doprecyzowanie, uszczegółowienie oraz rozszerzenie niektórych przepisów tzw. ustawy terminalowej. Dzięki niej prace projektowe i budowlane m.in. gazociągów Baltic Pipe, rozbudowę połączenia z Ukrainą czy zwiększenie mocy odbiorczych terminalu LNG, w tym rozbudowa dodatkowych usług, mają zakończyć się do końca 2022 roku.

Zdaniem autora zmian, Pełnomocnika rządu ds. strategicznej infrastruktury energetycznej, Piotra Naimskiego ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 roku o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu zebrane od tego czasu doświadczenia podczas budowy terminalu w Świnoujściu pozwoliły na opracowanie korekt. – Analiza obowiązujących rozwiązań prawnych, wykazała. ze wiele z nich wymaga poprawy lub weryfikacji pod kątem nowych wyzwań i strategii dalszej dywersyfikacji – czytamy w Ocenie Skutków Regulacji.

Doprecyzować i uściślić 

Nowelizacja ma wynikać z praktyki stosowania ustawy terminalowej, która wykazać miała, że właściwe organy różnie interpretują poszczególne przepisy. – Co więcej, ze względu na niedoprecyzowanie uregulowań ustawy terminalowej, ich interpretacja nierzadko pozostaje w sprzeczności z intencjami ustawodawcy wyrażonymi w uzasadnieniu do pierwotnego projektu ustawy terminalowej – podkreślono w dokumencie. Z tego powodu ma być konieczne uwzględnienie w ustawie rozwiązań przyjętych w innych inwestycyjnych ustawach specjalnych umożliwiających sprawne i szybsze realizowanie inwestycji z zakresu tych objętymi ustawową terminalową oraz konieczności uwzględnienia w większym stopniu specyfiki niektórych uwarunkowań dotyczących realizacji projektu Baltic Pipe. Zgodnie z intencją projektodawców, zmiany w ustawie mają pozwolić na sprawne wybudowanie elementów Bramy Północnej, a więc rozbudowy terminalu LNG do 7,5 mld m sześc. rocznie oraz budowy gazociągu Baltic Pipe o rocznej przepustowości do 10 mld m sześc. do końca 2022 roku.

Projekt wprowadza funkcjonalną definicję ,,infrastruktury niezbędnej do obsługi”. Mają to być obiekty, urządzenia, sieci i instalacje służące do budowy, przebudowy, remontu, utrzymania, użytkowania, zmiany sposobu użytkowania, eksploatacji lub rozbiórki odpowiednio gazociągów, jednostek kogeneracji, tłoczni gazu, instalacji magazynowych gazu, przyłączy, stacji regazyfikacji LNG lub baz bunkrowania i przeładunku LNG.

Aktualizacja listy projektów 

Zweryfikowano także listę inwestycji objętych ustawą, poprzez zmianę już istniejących oraz dodanie nowych. Chodzi m.in. o:

  • Budowę gazociągów łączących łączących międzysystemowy Gazociąg Bałtycki (Baltic Pipe) stanowiący połączenie systemów przesyłowych Rzeczypospolitej Polskiej i Królestwa Danii z węzłem lub tłocznia Goleniów w województwie zachodniopomorskim wraz z infrastrukturą niezbędną do ich obsługi na terenie tego regionu;
  • Budowa międzysystemowego gazociągu stanowiącego połączenie systemów przesyłowych Rzeczypospolitej Polskiej i Ukrainy wraz z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województwa podkarpackiego;
  • Budowa gazociągu Swarzów – Rozwadów wraz z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województw małopolskiego, Świętokrzyskiego i podkarpackiego. Gazociąg Swarzów – Rozwadów jest jednym z punktów połączenia wschodniej i zachodniej nitki Korytarza Północ – Południe. Wybudowanie gazociągu ma umożliwić przesył gazu z terminalu LNG do wschodniej i południowo-wschodniej części kraju. Jako gazociąg łączący nitki Korytarza Północ – Południe będzie pełnił istotną rolę jako droga tranzytowa przesyłu gazu z terminalu LNG w kierunku Środkowej Europy;
  • Budowa stacji regazyfikacji LNG zasilających sieć przesyłową albo sieć dystrybucyjną przyłączoną do sieci przesyłowej wraz z infrastrukturą niezbędną do ich obsługi. Stacje regazyfikacji LNG mają być wykorzystywane do udrożnienia systemu poprzez likwidacją ,,wąskich gardeł”i wykorzystanie technologii LNG do zasilania węzłowych punktóww systemu w okresach szczytowego zapotrzebowania;
  • Budowa baz bunkrowania i przeładunku LNG wraz z infrastrukturą niezbędną do ich obsługi na terenie województw zachodniopomorskiego, pomorskiego i warmińsko-mazurskiego. Stworzenie bazy infrastrukturalnej do świadczenia usług dodatkowych w postaci przeładunku i regazyfikacji LNG ma pozwolić na: – wykorzystanie dostaw LNG na polski rynek w celu rozwoju rynku paliw alternatywnych, – intensyfikacji dostaw LNG w ramach wirtualnego gazociągu do obszarów pozbawionych dostępu do sieci przesyłowej,

Rządowe Centrum Legislacji/Bartłomiej Sawicki

Stępiński: Czy Lex Baltic Pipe otworzy szerzej Bramę Północną?

Rząd przyjął projekt nowelizacji ustawy terminalowej. Po aprobacie Rady Ministrów z 2 maja ustawa trafiła do do dalszych prac w Sejmie. Celem noweli jest doprecyzowanie, uszczegółowienie oraz rozszerzenie niektórych przepisów tzw. ustawy terminalowej. Dzięki niej prace projektowe i budowlane m.in. gazociągów Baltic Pipe, rozbudowę połączenia z Ukrainą czy zwiększenie mocy odbiorczych terminalu LNG, w tym rozbudowa dodatkowych usług, mają zakończyć się do końca 2022 roku.

Zdaniem autora zmian, Pełnomocnika rządu ds. strategicznej infrastruktury energetycznej, Piotra Naimskiego ustawa z dnia 24 kwietnia 2009 roku o inwestycjach w zakresie terminalu regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w Świnoujściu zebrane od tego czasu doświadczenia podczas budowy terminalu w Świnoujściu pozwoliły na opracowanie korekt. – Analiza obowiązujących rozwiązań prawnych, wykazała. ze wiele z nich wymaga poprawy lub weryfikacji pod kątem nowych wyzwań i strategii dalszej dywersyfikacji – czytamy w Ocenie Skutków Regulacji.

Doprecyzować i uściślić 

Nowelizacja ma wynikać z praktyki stosowania ustawy terminalowej, która wykazać miała, że właściwe organy różnie interpretują poszczególne przepisy. – Co więcej, ze względu na niedoprecyzowanie uregulowań ustawy terminalowej, ich interpretacja nierzadko pozostaje w sprzeczności z intencjami ustawodawcy wyrażonymi w uzasadnieniu do pierwotnego projektu ustawy terminalowej – podkreślono w dokumencie. Z tego powodu ma być konieczne uwzględnienie w ustawie rozwiązań przyjętych w innych inwestycyjnych ustawach specjalnych umożliwiających sprawne i szybsze realizowanie inwestycji z zakresu tych objętymi ustawową terminalową oraz konieczności uwzględnienia w większym stopniu specyfiki niektórych uwarunkowań dotyczących realizacji projektu Baltic Pipe. Zgodnie z intencją projektodawców, zmiany w ustawie mają pozwolić na sprawne wybudowanie elementów Bramy Północnej, a więc rozbudowy terminalu LNG do 7,5 mld m sześc. rocznie oraz budowy gazociągu Baltic Pipe o rocznej przepustowości do 10 mld m sześc. do końca 2022 roku.

Projekt wprowadza funkcjonalną definicję ,,infrastruktury niezbędnej do obsługi”. Mają to być obiekty, urządzenia, sieci i instalacje służące do budowy, przebudowy, remontu, utrzymania, użytkowania, zmiany sposobu użytkowania, eksploatacji lub rozbiórki odpowiednio gazociągów, jednostek kogeneracji, tłoczni gazu, instalacji magazynowych gazu, przyłączy, stacji regazyfikacji LNG lub baz bunkrowania i przeładunku LNG.

Aktualizacja listy projektów 

Zweryfikowano także listę inwestycji objętych ustawą, poprzez zmianę już istniejących oraz dodanie nowych. Chodzi m.in. o:

  • Budowę gazociągów łączących łączących międzysystemowy Gazociąg Bałtycki (Baltic Pipe) stanowiący połączenie systemów przesyłowych Rzeczypospolitej Polskiej i Królestwa Danii z węzłem lub tłocznia Goleniów w województwie zachodniopomorskim wraz z infrastrukturą niezbędną do ich obsługi na terenie tego regionu;
  • Budowa międzysystemowego gazociągu stanowiącego połączenie systemów przesyłowych Rzeczypospolitej Polskiej i Ukrainy wraz z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województwa podkarpackiego;
  • Budowa gazociągu Swarzów – Rozwadów wraz z infrastrukturą niezbędną do jego obsługi na terenie województw małopolskiego, Świętokrzyskiego i podkarpackiego. Gazociąg Swarzów – Rozwadów jest jednym z punktów połączenia wschodniej i zachodniej nitki Korytarza Północ – Południe. Wybudowanie gazociągu ma umożliwić przesył gazu z terminalu LNG do wschodniej i południowo-wschodniej części kraju. Jako gazociąg łączący nitki Korytarza Północ – Południe będzie pełnił istotną rolę jako droga tranzytowa przesyłu gazu z terminalu LNG w kierunku Środkowej Europy;
  • Budowa stacji regazyfikacji LNG zasilających sieć przesyłową albo sieć dystrybucyjną przyłączoną do sieci przesyłowej wraz z infrastrukturą niezbędną do ich obsługi. Stacje regazyfikacji LNG mają być wykorzystywane do udrożnienia systemu poprzez likwidacją ,,wąskich gardeł”i wykorzystanie technologii LNG do zasilania węzłowych punktóww systemu w okresach szczytowego zapotrzebowania;
  • Budowa baz bunkrowania i przeładunku LNG wraz z infrastrukturą niezbędną do ich obsługi na terenie województw zachodniopomorskiego, pomorskiego i warmińsko-mazurskiego. Stworzenie bazy infrastrukturalnej do świadczenia usług dodatkowych w postaci przeładunku i regazyfikacji LNG ma pozwolić na: – wykorzystanie dostaw LNG na polski rynek w celu rozwoju rynku paliw alternatywnych, – intensyfikacji dostaw LNG w ramach wirtualnego gazociągu do obszarów pozbawionych dostępu do sieci przesyłowej,

Rządowe Centrum Legislacji/Bartłomiej Sawicki

Stępiński: Czy Lex Baltic Pipe otworzy szerzej Bramę Północną?

Najnowsze artykuły