Zielony wodór z Algierii może pomóc Europie po rozłące z Rosją
Badanie potencjału OZE w Algierii ujawnia znaczną szansę na przejście w kierunku czystej i zrównoważonej przyszłości energetycznej tego kraju. […] Prowadzone dotychczas uzgodnienia polityczne i biznesowe dotyczące eksportu zielonego wodoru z Algerii do Europy wchodzą w fazę technologicznych i ekonomicznych studiów opłacalności tego przedsięwzięcia. Algierczycy mają szansę zastąpić dostawy energetyczne z Rosji, z których Europejczycy zrezygnowali po inwazji na Ukrainę.
Algieria i produkcja zielonego wodoru
Prowadzone dotychczas uzgodnienia polityczne i biznesowe dotyczące eksportu zielonego wodoru z Algerii do Europy wchodzą w fazę technologicznych i ekonomicznych studiów opłacalności tego przedsięwzięcia. O pracach związanych z tym kierunkiem inwestycji i algierskimi możliwościami wywiązania się z wstępnie podjętych zobowiązań informuje południowo-afrykański portal H2 energy news. Dla tego celu dwie znaczące algierskie firmy gazu i ropy naftowej Sontrach oraz koncern hutniczy Tosyali podpisały porozumienie w sprawie zbadania możliwości produkcji zielonego wodoru ze źródeł energii odnawialnej.
Badania te mają podstawowe znaczenie dla całego przygotowanego już politycznie, a nawet technologicznie projektu przesyłania zielonego wodoru do Europy. Dla Algerii oraz Tunezji zainteresowanych tym przedsięwzięciem projekt ten jest przedłużeniem zaopatrywania Europy w pochodzącą z tych krajów ropę naftową i gaz ziemny.
Zainteresowanie Europy
Ropopochodne surowce energetyczne będą zapewne jeszcze długo dostarczane do Europy, ale w ramach transformacji energetycznej starego kontynentu, ich rola będzie malała. Zdają sobie z tego sprawę zarówno ich producenci, jak i konsumenci, starając się dostosować do przyszłościowych rozwiązań energetycznych. Jest to przedsięwzięcie tym bardziej atrakcyjne, że cześć podstawowej infrastruktury przesyłowej gazu ziemnego do Włoch już istnieje i można ją wykorzystać do przesyłania tą drogą wytworzonego w Algerii zielonego wodoru.
Realizacją tego projektu zainteresowane są Włochy, Austria i Niemcy, które gotowe są sfinansować ten projekt. Jego założeniem jest dostawa kosztowo niskiej energii, dla przemysłu i jego produktów eksportowych. Dla tego celu Algieria wyznaczyła ambitne cele dla sektora energii odnawialnej. Zamierza zwiększyć jej produkcję do 15 000 MW i osiągnąć 30-procentowy udział energii odnawialnej w całkowitym miksie energetycznym do 2035 roku.
Otwarcie przez Sonatrach pilotażowej instalacji do produkcji zielonego wodoru o mocy 50 MW w Arzew jest praktycznym krokiem w tym kierunku. Studium algierskiej opłacalności tego przedsięwzięcia uważa się za konieczne w sytuacji znaczącej konkurencji w wytwarzaniu zielonego wodoru. Przykładowo tylko, kraje takie jak Niemcy i Japonia poczyniły znaczne inwestycje w infrastrukturę zielonego wodoru. Niemiecka Narodowa Strategia Wodorowa ma na celu zainwestowanie 9 miliardów euro w projekty zielonego wodoru, w tym rozwój 5 GW mocy elektrolizerów do 2030 roku. Z kolei wysiłki Algierii, choć godne pochwały, są wciąż w początkowej fazie i wymagają solidnego wsparcia politycznego i zaangażowania finansowego, aby sprostać takiej konkurencji.
Dotychczasowe studia naukowe będące podstawą dla inicjatyw gospodarczych, nie pozostawiają wątpliwości nad opłacalnością tego przedsięwzięcia. Według International Journal of Hydrogen Energy, szacuje się, że produkcja zielonego wodoru w Algierii będzie konkurencyjna pod względem kosztów w porównaniu z jego produkcją w Europie Środkowej i Północnej. Zgodnie z prognozami Rady Wodoru zawartymi w ich raporcie szacuje się, że produkcja czystego wodoru w Afryce Północnej, w tym w Algierii, będzie kosztować około 1,00–1,20 USD/kg do 2050 roku. Taka opłacalność sprawia, że jest on atrakcyjny dla eksportu na pobliskie rynki, a w szczególności na rynek europejski, zidentyfikowany jako centrum popytu o znacznych wolumenach przekraczających 20 Mt/rok, które będą importowane z Afryki Północnej do 2050 roku. Koszt importu zielonego wodoru z Algierii do Niemiec rurociągami szacuje się na 1,6 USD/kg, w porównaniu do nieco wyższego kosztu 1,7 USD/kg wodoru produkowanego lokalnie w tym kraju z wykorzystaniem odnawialnych źródeł energii (OZE).
Potencjał OZE
Badanie potencjału OZE w Algierii ujawnia znaczną szansę na przejście w kierunku czystej i zrównoważonej przyszłości energetycznej tego kraju. Algieria dysponuje znacznym potencjałem słonecznym, ze średnim rocznym wskaźnikiem energii słonecznej wynoszącym około 2,10 MWh/m 2 /rok, sięgającym do 2,38 MWh/m 2 /rok na południowym wschodzie. Algierskie Ministerstwo Energii i Górnictwa w swoim programie promocji OZE przewiduje, że ogniwa fotowoltaiczne (PV) będą stanowić ponad 61,7% całkowitej zainstalowanej mocy OZE wynoszącej 22 GW do 2030 roku. Preferencja dla systemów fotowoltaicznych wynika z ich opłacalności, łatwości instalacji i mniejszych wymagań dotyczących powierzchni ziemi, co sprawia, że panele fotowoltaiczne są korzystną opcją dla wytwarzania energii słonecznej.
Ponadto Algieria wykazuje obiecujący potencjał wiatrowy, zwłaszcza w regionie południowym (Algierska Sahara), gdzie średnia prędkość wiatru na wysokości 10 m nad poziomem gruntu przekracza 6 m/s. W tej sytuacji Algeria z zasobami energetycznymi OZE i możliwościami produkcji zielonego wodoru ma szansę na zastąpienie tanich dostaw energetycznych z Rosji do Europy. Jeszcze raz sprawdza się znane powiedzenie, że nie ma nie do zastąpienia ludzi i wytwarzanych przez nich produktów.
Zielony wodór w Unii ma się dobrze, ale może nie spełnić oczekiwań
