W najbliższy czwartek (23 października) Rada Europejska podejmie decyzje dotyczące tzw. pakietu energetyczno – klimatycznego 2030, które wpłyną bezpośrednio na rozwój odnawialnych źródeł energii w Europie i w Polsce. Chodzi między innymi o przyjęcie planu dalszej redukcji emisji dwutlenku węgla o 40% do 2030 roku, zwiększenie udziału energii z OZE w UE do 27% oraz polepszenia efektywności energetycznej. Premier Ewa Kopacz potwierdziła, że jest gotowa na najbliższym unijnym szczycie skorzystać z prawa weta. Polskie Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej stoi na stanowisku, że 30% udziału OZE na poziomie całej Unii Europejskiej stanowi poszukiwany przez nasz kraj kompromis pomiędzy celami dot. ochrony klimatu, koniecznością zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego i zachowania cen energii elektrycznej na akceptowalnym poziomie.
Cel rozwoju OZE na rok 2020 spowodował dynamiczny rozwój czystych technologii energetycznych w Polsce i nie wpłynął na wzrost rachunków za energię elektryczną odbiorców końcowych – podaje PSEW.
– Analizy wskazują, że obciążenie konsumentów kosztami wsparcia OZE w 2013 r. wyniosło zaledwie 4,7% kosztów energii elektrycznej ogółem (24 PLN/MWh), natomiast wsparcie dla farm wiatrowych wyniosło 8 PLN/MWh, czyli 1,5% łącznych kosztów energii elektrycznej – mówi Arkadiusz Sekściński, Wiceprezes PSEW. – Według danych Eurostat, “Household electricity prices in the EU28”, komunikat prasowy z dnia 21 maja 2014, w okresie lipiec 2012- czerwiec 2013 ceny energii elektrycznej dla gospodarstw domowych w UE wzrosły średnio o 2,8%, tymczasem w tym samym okresie w Polsce zanotowano spadek o 3,9%. Jednocześnie spadkowi ceny energii elektrycznej w Polsce towarzyszył stosunkowo dynamiczny rozwój energetyki wiatrowej.
Według Stowarzyszenia konieczność transformacji polskiego sektora energetycznego spowodowana jest między innymi stanem infrastruktury wytwórczej w Polsce. Najwyższa Izba Kontroli wskazuje, że istnieje ryzyko okresowego braku możliwości pokrycia zapotrzebowania na energię elektryczną, począwszy od 2015 r., z powodu konieczności wyłączenia przestarzałych jednostek wytwórczych.[1] Tymczasem, energetyka wiatrowa i węglowa mogą stanowić podstawę bezpieczeństwa energetycznego Polski. Należy pamiętać, że energetyka wiatrowa ma w Polsce znaczący potencjał – nawet do 32 GW[2] (przy obecnych zainstalowanych 3,7 GW), tj. niemal tyle, ile jest dziś mocy zainstalowanej w energetyce konwencjonalnej, i należy do inwestycji o najkrótszym okresie realizacji. Może więc znacząco korzystnie wpłynąć na bezpieczeństwo dostaw energii.
– Jednocześnie, energetyka wiatrowa należy do najbardziej dojrzałych technologii OZE, a koszty inwestycyjne w przeliczeniu na 1 MW mocy zainstalowanej są porównywalne dla technologii węglowych[3]. Jesteśmy przekonani, że energetyka wiatrowa może stanowić ważną część miksu energetycznego Polski, co nie tylko zminimalizuje zagrożenie pojawienia się niedoborów mocy wytwórczych, ale także korzystnie wpłynie na zagospodarowanie zasobów nieodnawialnych – dodaje Arkadiusz Sekściński.
Energetyka wiatrowa generuje konkretne, wymierne korzyści gospodarcze, nie obciążając środowiska naturalnego i wydłużając okres eksplotacji zasobów nieodnawialnych. To tehcnologia, która jest jednym z najlepszych przykładów globalnego sukcesu europejskiego przemysłu i myśli technologicznej. Również Polska w coraz większym stopniu uczestniczy w globalnym łańcuchu dostaw podzespołów i urządzeń do produkcji energii odnawialnej, dostarczając często zaawansowanie rozwiązania technologiczne dla globalnych i europejskich odbiorców – czytamy w komunikacie PSEW.
Według PSEW wiążace cele OZE dla krajów członkowskich na poziomie co najmniej 30% korzystnie wpłyną na polską gospodarkę, większe zastosowanie innowacyjnych rozwiązań w energetyce oraz dalszy wzrost krajowego eksportu, rynku pracy i aktywizację gmin w tym zakresie. Biorąc pod uwagę powyższe, PSEW apeluje o dostrzeganie przez Polski Rząd szans w rozwoju energetyki odnawialnej, co przełoży się na korzyści dla rodzimej gospodarki i środowiska naturalnego.
