Specustawa o elektrowniach szczytowo-pompowych z poprawkami komisji sejmowej
W Sejmie trwają dalsze prace nad projektem ustawy o elektrowniach szczytowo-pompowych. Po debacie plenarnej w ramach drugiego czytania projektu (12 kwietnia), sejmowa komisja ds energii, klimatu i aktywów państwowych rozpatrzyła poprawki do projektu (13 kwietnia).
Łącznie poprawek było 11, w większości były zgłoszone przez klub PiS.
– Kiedy pracowaliśmy nad tą ustawą, pojawiły się jeszcze pewne spostrzeżenia, że można by niektóre sformułowania uściślić i doprecyzować – powiedział w imieniu PiS przewodniczący komisji poseł Marek Suski. Stąd też w komisji pojawiło się kilka poprawek PiS. Mają one charakter deprecyzowań lub uzupełnień (np. przecinki,inne znaki przestankowe uściślenia redakcyjne.) Jak zapewnili posłowie PiS, zostały zaproponowane na podstawie ustaleń między rządem a Biurem Legislacji Sejmowej.
Dotyczą m.in.art. 16 projektu ustawy (uściślenie terminologii), dodania po art. 39, art. 39 a., dotyczącego wprowadzenia odpowiednich zmian w prawie energetycznym. A także art. 41 pkt 1 chodzi o doszczegółowienie ostatniego zdania, które brzmi „należy dodać kwestię kosztu tej operacji.”
Proponowana zmiana art 43 – budziła wątpliwości eksperta sejmowego – czy jej wprowadzenie nie przekracza ram II czytania. Mogą więc być wątpliwości, co do jej poprawności legislacyjnej. Problem jest do wyjaśnienia.
Komisja odrzuciła poprawkę o usunięcie „trybu natychmiastowego wejścia w życie przepisów ustawy”, które mogą wskutek tego trybu naruszyć interesy mieszkańców obszaru przewidzianego na lokalizację obiektu lub innych osób.
W dyskusji komisji posłanka Gabriela Lenartowicz podkreśliła, że zastrzeżenia budzi projekt, który jest specustawą, ponieważ jego „celem będą inwestycje celu publicznego„. Ale ten cel publiczny „nie został ani zidentyfikowany, ani udokumentowany”. A „cel publiczny to coś więcej niż sensowność technologiczna czy ekonomiczna przedsięwzięcia, to także sensowność społeczna, bo kosztem całego społeczeństwa wspiera się takie projekty, uznając przewagę korzyści nad kosztami dla całego społeczeństwa.”
Teresa Wójcik
