Odchodzenie od węgla przebiega w Niemczech dość sprawnie. Mechanizm aukcji na moc z elektrowni węglowych sprzyja ich zamykaniu. Dotyczy to nawet względnie nowych zakładów, takich jak na przykład elektrociepłownia Moorburg, uruchomiona w 2015 roku.
Rostock
Tam, gdzie nie dochodzi do zamknięcia drogą aukcji, władze lokalne mają często inne pomysły na wcześniejsze wyłączenie tych instalacji. Interesującym przykładem jest Rostock.
Elektrociepłownia węglowa am Seehafen w Rostocku jest największym producentem energii w Meklemburgii Pomorzu Przednim. Jej właścicielami są koncerny EnBW i RheinEnergie, które planują wyłączenie na 2034 rok. Tymczasem grupa partii Zielonych w radzie miasta Rostock chce ten cel osiągnąć już w 2024 roku. Plan polega na nieprzedłużeniu kontraktu na dostawę ciepła. Kontrakt zawarty między elektrociepłownią i miejskim przedsiębiorstwem Stadtwerke Rostock oznacza roczne opłaty za ciepło na rzecz właścicieli elektrociepłowni w wysokości 8 milionów euro.
Zieloni zakładają, że gdy elektrociepłownia nie będzie miała już odbiorcy ciepła, spadnie jej opłacalność, co doprowadzi do jej zamknięcia. Natomiast Stadtwerke Rostock mają przeznaczyć zaoszczędzone środki na rozwój bezemisyjnej produkcji ciepła. Jednym z pomysłów jest produkcja wodoru i wykorzystanie ciepła odlotowego w ciepłownictwie.
Aby udobruchać Zielonych, elektrociepłownia am Seehafen zaproponowała ze znaczne zwiększenie palenia drewnem, tak aby wydalane było mniej dwutlenku węgla.
Aleksandra Fedorska
Solidarność domaga się wydzielenia aktywów węglowych akceptowalnego społecznie
