icon to english version of biznesalert
EN
Najważniejsze informacje dla biznesu
icon to english version of biznesalert
EN

Gibała: Polaris, czyli ucieczka Polski do przodu pod rękę z Norwegią

Projekt wychwytu dwutlenku węgla, w który zaangażował się PGNiG Upstream Norway w Norwegii, pokazuje potencjał rozwoju współpracy energetycznej Polaków i Norwegów. – Norwegia może wspierać Polskę w implementacji projektów związanych z energią wiatrową, słoneczną oraz geotermalną. Wspólna praca nad technologią magazynowania energii może przyczynić się do efektywnego wykorzystania odnawialnych źródeł – pisze Mateusz Gibała w BiznesAlert.pl.

Orlen kontynuuje strategiczne posunięcia w obszarze transformacji energetycznej. W ostatnim czasie, PGNiG Upstream Norway, spółka zależna Grupy Orlen, przejęła 50 procent udziałów w projekcie Polaris na Morzu Barentsa od Horisont Energi. Projekt ten ma na celu wykorzystanie struktur geologicznych do magazynowania dwutlenku węgla, stanowiąc istotny krok w realizacji zobowiązań Orlenu w zakresie wychwytywania i magazynowania dwutlenku węgla (CCS) w ramach szerszej polityki klimatycznej. Projekt Polaris wyróżnia się jako jedna z najbardziej zaawansowanych inicjatyw w zakresie wychwytywania dwutlenku węgla na Norweskim Szelfie Kontynentalnym. Z szacowaną pojemnością około 100 milionów ton dwutlenku węgla, projekt ten ma umożliwić operacje magazynowe przez okres 12-25 lat. Strategiczne przejęcie wpisuje się w ambicje Orlenu, który chce odgrywać kluczową rolę w regionalnej transformacji energetycznej, stając się liderem w redukcji emisji przemysłowych dwutlenku węgla.

Transakcja nie tylko umacnia pozycję Orlenu jako operatora koncesji Polaris, ale także odzwierciedla zaangażowanie firmy w świadczenie usług wychwytywania i magazynowania dwutlenku węgla, odpowiadając na rosnące zapotrzebowanie w branży. To przedsięwzięcie dodatkowo podkreśla oddanie Orlenu zrównoważonemu rozwojowi i roli firmy w kształtowaniu przyszłości energetyki w Europie. Potencjał projektu Polaris do przyczynienia się do redukcji emisji na skalę przemysłową i jego integralna rola w projekcie „Barents Blue” czystego amoniaku podkreślają szerszy wpływ działań Orlenu na rzecz pozytywnych zmian środowiskowych. W miarę rozszerzania się zróżnicowanego portfolio energetycznego, w tym poprzez przejęcia takie jak Energi, Grupa Lotos i PGNiG, Orlen umacnia swoją pozycję jako istotny gracz w dynamicznie ewoluującym krajobrazie energetycznym.

Czy zmiana rządów w Polsce może wpłynąć na relację polsko-norweskie?

Zmiana rządów w Polsce niesie ze sobą nowe perspektywy dla rozwoju współpracy z krajami nordyckimi, zwłaszcza w kontekście nowej polityki energetycznej oraz zobowiązań związanych z ochroną środowiska. W obliczu rządów socjaldemokratycznych w Norwegii oraz koalicji partii w Polsce, na czele z premierem Donaldem Tuskiem, istnieje potencjał do budowy silnego partnerstwa, skupionego na innowacjach i zrównoważonym rozwoju. Jednym z kluczowych obszarów możliwej współpracy może być rozwijanie energetyki odnawialnej. Norwegia może wspierać Polskę w implementacji projektów związanych z energią wiatrową, słoneczną oraz geotermalną. Wspólna praca nad technologią magazynowania energii może przyczynić się do efektywnego wykorzystania odnawialnych źródeł.

Projekty związane z wychwytywaniem i magazynowaniem dwutlenku węgla (CCS) mogą również stać się istotnym obszarem współpracy, zwłaszcza w kontekście zaangażowania Orlenu w projekt Polaris na Morzu Barentsa. Wspólna infrastruktura energetyczna to kolejna sfera współpracy, umożliwiająca efektywny przesył energii między krajami. Budowa interkonektorów gazowych może nie tylko wzmacniać bezpieczeństwo energetyczne, ale także sprzyjać integracji rynków energetycznych. Nie bez znaczenia jest obecnie aspekt bezpieczeństwa energetycznego, gdzie Norwegia, jako producent gazu ziemnego może wspierać Polskę w zapewnieniu dostaw surowców energetycznych. Tym bardziej, że po inwazji Rosji na Ukrainę Norwedzy stali się jednym z głównych dostawców do Europy. Wspólne inwestycje w infrastrukturę gazową mogą przyczynić się do bardziej zrównoważonych i elastycznych źródeł energii dla Polski i krajów Europy Środkowej. 

Polski rząd może zacieśniać relację z krajami nordyckimi. Współpraca z krajami nordyckimi może skoncentrować się na kilku istotnych obszarach. Pierwszym z nich jest wymiana doświadczeń w zakresie polityki energetycznej i zrównoważonego rozwoju. Krajom nordyckim udało się osiągnąć znaczące sukcesy w dziedzinie energii odnawialnej i efektywności energetycznej, co stanowi inspirację dla Polski w kontekście transformacji energetycznej. Drugim kluczowym obszarem jest współpraca gospodarcza, zwłaszcza w kontekście rozwoju innowacyjnych technologii. Krajom nordyckim często udaje się tworzyć nowoczesne rozwiązania technologiczne, a partnerskie relacje mogą przyczynić się do transferu know-how i wspólnego rozwoju nowych przedsięwzięć. Zacieśnienie relacji z krajami nordyckimi może także przyspieszyć realizację wspólnych celów dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych oraz promocji zrównoważonego rozwoju.

Gibała: Szwecja uwolni atom, bo taki ma klimat

Projekt wychwytu dwutlenku węgla, w który zaangażował się PGNiG Upstream Norway w Norwegii, pokazuje potencjał rozwoju współpracy energetycznej Polaków i Norwegów. – Norwegia może wspierać Polskę w implementacji projektów związanych z energią wiatrową, słoneczną oraz geotermalną. Wspólna praca nad technologią magazynowania energii może przyczynić się do efektywnego wykorzystania odnawialnych źródeł – pisze Mateusz Gibała w BiznesAlert.pl.

Orlen kontynuuje strategiczne posunięcia w obszarze transformacji energetycznej. W ostatnim czasie, PGNiG Upstream Norway, spółka zależna Grupy Orlen, przejęła 50 procent udziałów w projekcie Polaris na Morzu Barentsa od Horisont Energi. Projekt ten ma na celu wykorzystanie struktur geologicznych do magazynowania dwutlenku węgla, stanowiąc istotny krok w realizacji zobowiązań Orlenu w zakresie wychwytywania i magazynowania dwutlenku węgla (CCS) w ramach szerszej polityki klimatycznej. Projekt Polaris wyróżnia się jako jedna z najbardziej zaawansowanych inicjatyw w zakresie wychwytywania dwutlenku węgla na Norweskim Szelfie Kontynentalnym. Z szacowaną pojemnością około 100 milionów ton dwutlenku węgla, projekt ten ma umożliwić operacje magazynowe przez okres 12-25 lat. Strategiczne przejęcie wpisuje się w ambicje Orlenu, który chce odgrywać kluczową rolę w regionalnej transformacji energetycznej, stając się liderem w redukcji emisji przemysłowych dwutlenku węgla.

Transakcja nie tylko umacnia pozycję Orlenu jako operatora koncesji Polaris, ale także odzwierciedla zaangażowanie firmy w świadczenie usług wychwytywania i magazynowania dwutlenku węgla, odpowiadając na rosnące zapotrzebowanie w branży. To przedsięwzięcie dodatkowo podkreśla oddanie Orlenu zrównoważonemu rozwojowi i roli firmy w kształtowaniu przyszłości energetyki w Europie. Potencjał projektu Polaris do przyczynienia się do redukcji emisji na skalę przemysłową i jego integralna rola w projekcie „Barents Blue” czystego amoniaku podkreślają szerszy wpływ działań Orlenu na rzecz pozytywnych zmian środowiskowych. W miarę rozszerzania się zróżnicowanego portfolio energetycznego, w tym poprzez przejęcia takie jak Energi, Grupa Lotos i PGNiG, Orlen umacnia swoją pozycję jako istotny gracz w dynamicznie ewoluującym krajobrazie energetycznym.

Czy zmiana rządów w Polsce może wpłynąć na relację polsko-norweskie?

Zmiana rządów w Polsce niesie ze sobą nowe perspektywy dla rozwoju współpracy z krajami nordyckimi, zwłaszcza w kontekście nowej polityki energetycznej oraz zobowiązań związanych z ochroną środowiska. W obliczu rządów socjaldemokratycznych w Norwegii oraz koalicji partii w Polsce, na czele z premierem Donaldem Tuskiem, istnieje potencjał do budowy silnego partnerstwa, skupionego na innowacjach i zrównoważonym rozwoju. Jednym z kluczowych obszarów możliwej współpracy może być rozwijanie energetyki odnawialnej. Norwegia może wspierać Polskę w implementacji projektów związanych z energią wiatrową, słoneczną oraz geotermalną. Wspólna praca nad technologią magazynowania energii może przyczynić się do efektywnego wykorzystania odnawialnych źródeł.

Projekty związane z wychwytywaniem i magazynowaniem dwutlenku węgla (CCS) mogą również stać się istotnym obszarem współpracy, zwłaszcza w kontekście zaangażowania Orlenu w projekt Polaris na Morzu Barentsa. Wspólna infrastruktura energetyczna to kolejna sfera współpracy, umożliwiająca efektywny przesył energii między krajami. Budowa interkonektorów gazowych może nie tylko wzmacniać bezpieczeństwo energetyczne, ale także sprzyjać integracji rynków energetycznych. Nie bez znaczenia jest obecnie aspekt bezpieczeństwa energetycznego, gdzie Norwegia, jako producent gazu ziemnego może wspierać Polskę w zapewnieniu dostaw surowców energetycznych. Tym bardziej, że po inwazji Rosji na Ukrainę Norwedzy stali się jednym z głównych dostawców do Europy. Wspólne inwestycje w infrastrukturę gazową mogą przyczynić się do bardziej zrównoważonych i elastycznych źródeł energii dla Polski i krajów Europy Środkowej. 

Polski rząd może zacieśniać relację z krajami nordyckimi. Współpraca z krajami nordyckimi może skoncentrować się na kilku istotnych obszarach. Pierwszym z nich jest wymiana doświadczeń w zakresie polityki energetycznej i zrównoważonego rozwoju. Krajom nordyckim udało się osiągnąć znaczące sukcesy w dziedzinie energii odnawialnej i efektywności energetycznej, co stanowi inspirację dla Polski w kontekście transformacji energetycznej. Drugim kluczowym obszarem jest współpraca gospodarcza, zwłaszcza w kontekście rozwoju innowacyjnych technologii. Krajom nordyckim często udaje się tworzyć nowoczesne rozwiązania technologiczne, a partnerskie relacje mogą przyczynić się do transferu know-how i wspólnego rozwoju nowych przedsięwzięć. Zacieśnienie relacji z krajami nordyckimi może także przyspieszyć realizację wspólnych celów dotyczących redukcji emisji gazów cieplarnianych oraz promocji zrównoważonego rozwoju.

Gibała: Szwecja uwolni atom, bo taki ma klimat

Najnowsze artykuły