Europa może wytwarzać na morzach nawet 35 procent energii w 2050 roku
Komisja Europejska opublikowała „Sprawozdanie na temat niebieskiej gospodarki UE w 2020 roku”, w którym został przedstawiony przegląd wyników sektorów gospodarki UE związanych z oceanami i środowiskiem przybrzeżnym. Z raportu wynika, że Unia Europejska ma szansę, aby wkład źródeł morskich w produkcję energii elektrycznej osiągnął poziom nawet 35 procent w 2050 roku.
Jedna trzecia energii elektrycznej może pochodzić ze źródeł morskich
Komisja Europejska pisze, że w 2018 roku w sektorach niebieskiej gospodarki pracowało pięć milionów osób, co oznacza wzrost o 11,6 procent w porównaniu z poprzednim rokiem. – Chociaż sektory takie jak turystyka przybrzeżna i morska, a także rybołówstwo i akwakultura są poważnie dotknięte skutkami pandemii koronawirusa, niebieska gospodarka jako całość może w istotny sposób przyczynić się do ekologicznej odbudowy gospodarki – podaje Komisja Europejska.
Komisarz UE ds. środowiska, oceanów i rybołówstwa Virginijus Sinkevičius powiedział, że dzięki morskiej energii odnawialnej, żywności pochodzącej z morza, zrównoważonej turystyce przybrzeżnej i morskiej, niebieskiej biogospodarce i wielu innym działaniom, które należą do niebieskiego sektora, gospodarka po wyjściu z kryzysu ma szansę stać się silniejsza, zdrowsza, bardziej odporna i zrównoważona.
Mariya Gabriel, komisarz do spraw innowacji, badań naukowych, kultury, edukacji i młodzieży, odpowiedzialna też za Wspólne Centrum Badawcze (JRC), powiedziała, że Komisja będzie nadal wspierać zrównoważony rozwój sektorów morskich poprzez strategię Unii Europejskiej na rzecz niebieskiego wzrostu.
Komisja Europejska podkreśla, że UE będąca światowym liderem w dziedzinie technologii wykorzystujących energię mórz i oceanów, ma szansę, aby wkład źródeł morskich w produkcję energii elektrycznej osiągnął poziom nawet 35 procent do 2050 roku. W listopadzie 2019 roku organizacja branżowa WindEurope przekazała, że do 2050 roku w Unii Europejskiej może powstać od 230 do 450 GW mocy zainstalowanej w morskiej energetyce wiatrowej, pod warunkiem, że odpowiednie inwestycje w sieci elektroenergetyczne i rządy przyjmą właściwe podejście do planowania przestrzennego obszarów morskich.
Zazielenienie gospodarki morskiej
W latach 2009–2017 emisja Co2 na jednostkę wartości dodanej brutto w sektorze rybołówstwa i akwakultury spadła o 29 procent, co oznacza, że rozwój tego sektora jest wyraźnie oddzielony od produkcji gazów cieplarnianych. Ponadto w sprawozdaniu podkreślono związek między zrównoważonymi połowami a pozytywnymi wynikami gospodarczymi.
W innych sektorach również trwają prace zazieleniania. Na skutek wprowadzenia w 2020 roku przez Międzynarodową Organizację Morską limitu zawartości siarki, transport morski w coraz większym stopniu skupia się na mniej emisyjnych źródłach energii. Należy także wspomnieć o sieci „zielonych portów”, która zmniejsza ślad ekologiczny tych ważnych pod względem gospodarczym węzłów łączących ocean ze stałym lądem.
W sprawozdaniu została przeanalizowana wartość ekonomiczna szeregu usług ekosystemowych zapewnianych przez oceany, do których należy zapewnianie siedlisk życia morskiego, sekwestracja dwutlenku węgla i procesy wpływające na zmianę klimatu i różnorodność biologiczną.
Niebieskie miejsca pracy
W 2018 roku liczba zatrudnionych w sektorze niebieskiej gospodarki UE wyniosła pięć milionów, co oznacza wzrost o 11,6 procent w stosunku do poprzedniego roku. Był on napędzany głównie przez sektor turystyki przybrzeżnej. W ciągu niecałych 10 lat liczba miejsc pracy w sektorze morskiej energii wiatrowej zwiększyła się dziewięciokrotnie.
UE wspiera niebieską gospodarkę za pomocą różnych instrumentów. Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS) zainwestował ponad 1,4 mld euro w projekty morskiej energii wiatrowej i zapewnił znaczne wsparcie innym dziedzinom niebieskiej gospodarki, w tym portom i czystej żegludze.
Komisja Europejska/Bartłomiej Sawicki
Czy farmy wiatrowe zagrażają ludziom? Resort zbada czy ustawa odległościowa ma uzasadnienie
