KOMENTARZ
Jakub Faszcza
Fundacja im. Lesława A. Pagi
Budowa gazociągu Nord Stream II na dnie Bałtyku generuje ostatnio wiele kontrowersji i wiele wątpliwości, a co za tym idzie podnosi się wiele głosów niezadowolenia prezentujących gazociąg jako największe zagrożenie dla niezależności energetycznej Polski oraz Europy Środkowo-Wschodniej. Analizując obecną sytuację na rynku należy postawić pytanie czy są to uzasadnione obawy?
Budowa III i IV nitki doprowadzi do zwiększenia obecnej przepustowości gazociągu Nord Stream z 55 mld m3/rok do 110 mld m3/rok. Gazociągi niemieckie, które mogą odebrać gaz z Nord Stream I i II to NEL i OPAL o przepustowości odpowiednio 20 mld m3/rok i 36 mld m3/rok. Łatwo zatem zauważyć, że system niemiecki jest w stanie odebrać niewiele więcej niż dostarcza obecnie Nord Stream I.
Dodając do tego fakt, że Rosjanie nie dysponują całą przepustowością wspomnianych gazociągów (75 proc. w przypadku Nord Stream I oraz 50 proc. w przypadku OPAL), stanowisko wygłoszone niedawno przez komisarza ds. unii energetycznej Maroša Šefčoviča (1) oraz to, że najprawdopodobniej celem politycznym Rosji jest „dyscyplinowanie” Ukrainy poprzez „kręcenie kurkiem”, a nie faktycznie szkodzenie Polsce, to brakiem rozsądku oraz politycznej zapobiegliwości wydaje się całkowite wykluczenie i lekceważenie przeciwnego scenariusza.
Dlatego warto zwrócić uwagę na możliwe konsekwencje dla Polski w przypadku powstania Nord Stream II. Jednym ze skutków może być zaprzestanie wykorzystywania Gazociągu Jamalskiego po zakończeniu obecnego kontraktu polsko-rosyjskiego, co w konsekwencji może doprowadzić do dalszego uzależnienia Polski od gazu rosyjskiego z kierunku niemieckiego lub nawet potencjalnego ograniczenia dostaw gazu do polskiego systemu gazowego. Dodatkowym zagrożeniem w tym wypadku mogą być straty finansowe wynikające ze wstrzymania tranzytu gazu przez terytorium Polski.
Niewątpliwie przedstawione ryzyka mogą okazać się realne, a odpowiednia reakcja na wskazane zagrożenia jest kluczowa dla przeciwdziałania możliwym negatywnym konsekwencjom dla Polski i regionu. Jednak przy tym wszystkim nie należy zapominać, że „znaczenie polityczne Polski jest funkcją stosunków rosyjsko-niemieckich” jak napisał kiedyś Stanisław Cat-Mackiewicz (2), a co za tym idzie wzmacnianie i poprawa relacji rosyjsko-niemieckich (poprzez chociażby realizowanie projektów takich jak rozbudowa Nord Stream) może negatywnie wpływać na niezależność i siłę Polski na arenie międzynarodowej.
1)http://cire.pl/item,120584,1,0,0,0,0,0,sefcovic-bedziemy-oceniac-nord-stream-2-z-taka-sama-surowoscia-jak-south-stream.html – „Komisja będzie oceniać Nord Stream 2 z taką samą surowością jak South Stream”.
2)Cat-Mackiewicz, Stanisław. Historia Polski od 11 listopada 1918 do 17 września 1939. Red. : Universitas, 2012, 548 s. ISBN 978-83-242-1587-4.
Źródło: CIRE.pl
