icon to english version of biznesalert
EN
Najważniejsze informacje dla biznesu
icon to english version of biznesalert
EN

Kardaś: Rosja woli mówić o porozumieniu naftowym niż działać

ANALIZA

Szymon Kardaś

Ośrodek Studiów Wschodnich

30 listopada w Wiedniu państwa OPEC zawarły porozumienie o redukcji wydobycia ropy – o 1,2 mln b/d (baryłek dziennie), czyli do poziomu 32,5 mln b/d łącznie dla członków kartelu. Do porozumienia przyłączyła się również Rosja, która zobowiązała się zmniejszyć wydobycie o 0,3 mln b/d oraz inni producenci ropy – ograniczenie produkcji łącznie o 0,3 mln b/d (lista krajów nie jest znana). Porozumienie ma wejść w życie 1 stycznia 2017 roku i obowiązywać przez 6 miesięcy.

OPEC odpowiada za ok. 41% światowej produkcji ropy i należą do niego m.in. Arabia Saudyjska, Iran, Irak, Kuwejt, Wenezuela, Nigeria, Zjednoczone Emiraty Arabskie. Najważniejszymi producentami ropy nie należącymi do OPEC są USA, Rosja, Kanada, Chiny i Meksyk.

Komentarz

  • Zarówno prowadzone (z inicjatywy rosyjskiej) od prawie roku przez eksporterów ropy rozmowy w sprawie zamrożenia produkcji surowca, jak i porozumienie zawarte w Wiedniu są korzystne dla Rosji. Wywarły bowiem pozytywny dla niej efekt rynkowy w postaci wzrostu cen, co było głównym celem Moskwy w kontekście aktualnych problemów finansowych. Jeszcze na początku roku cena ropy spadła poniżej 30 USD za baryłkę; po podjęciu rozmów przekroczyła w marcu br. poziom 40 USD za baryłkę, a na początku grudnia – po ogłoszeniu porozumienia o redukcji wydobycia – wzrosła do 54–55 USD za baryłkę. Według wstępnych szacunków rosyjskiego rządu wzrost cen umożliwi zwiększenie wpływów do budżetu federalnego w 2016 roku o ok. 400 mld rubli (6 mld USD), co pozwoli zmniejszyć deficyt budżetowy o ok. 13,3%.
  • Jednocześnie wiele wskazuje na to, że samo wdrożenie umowy ma z perspektywy Moskwy znaczenie drugorzędne. Świadczą o tym zarówno skala przyjętych w Wiedniu zobowiązań, jak i pojawiające się już na tym etapie wątpliwości co do ich realizacji. Po pierwsze, ograniczenie rosyjskiego wydobycia ma odnosić się do rekordowego poziomu produkcji osiągniętego przez Rosję w październiku br. – 11,2 mln b/d. Poza tym obecny i ewentualny przyszły efekt cenowy zapowiadanej przez kraje OPEC redukcji wydobycia o 1,2 mln b/d może być łatwo zniwelowany przez możliwy w przyszłym roku wzrost produkcji ropy w USA (obecny wzrost cen może bowiem zachęcić mniejszych amerykańskich producentów do uruchomienia bądź wznowienia produkcji). Po drugie, Rosja uzależniła podjęcie realnych działań na rzecz redukcji wydobycia od implementacji zobowiązań przez państwa OPEC; historia funkcjonowania kartelu dowodzi, że wcześniejsze tego typu porozumienia często nie były wdrażane. Po trzecie, nie jest też jasne, w jaki sposób władze miałyby wymusić na rosyjskich firmach ewentualną redukcję wydobycia.

Więcej: Ośrodek Studiów Wschodnich

Ośrodek Studiów Wschodnich

ANALIZA

Szymon Kardaś

Ośrodek Studiów Wschodnich

30 listopada w Wiedniu państwa OPEC zawarły porozumienie o redukcji wydobycia ropy – o 1,2 mln b/d (baryłek dziennie), czyli do poziomu 32,5 mln b/d łącznie dla członków kartelu. Do porozumienia przyłączyła się również Rosja, która zobowiązała się zmniejszyć wydobycie o 0,3 mln b/d oraz inni producenci ropy – ograniczenie produkcji łącznie o 0,3 mln b/d (lista krajów nie jest znana). Porozumienie ma wejść w życie 1 stycznia 2017 roku i obowiązywać przez 6 miesięcy.

OPEC odpowiada za ok. 41% światowej produkcji ropy i należą do niego m.in. Arabia Saudyjska, Iran, Irak, Kuwejt, Wenezuela, Nigeria, Zjednoczone Emiraty Arabskie. Najważniejszymi producentami ropy nie należącymi do OPEC są USA, Rosja, Kanada, Chiny i Meksyk.

Komentarz

  • Zarówno prowadzone (z inicjatywy rosyjskiej) od prawie roku przez eksporterów ropy rozmowy w sprawie zamrożenia produkcji surowca, jak i porozumienie zawarte w Wiedniu są korzystne dla Rosji. Wywarły bowiem pozytywny dla niej efekt rynkowy w postaci wzrostu cen, co było głównym celem Moskwy w kontekście aktualnych problemów finansowych. Jeszcze na początku roku cena ropy spadła poniżej 30 USD za baryłkę; po podjęciu rozmów przekroczyła w marcu br. poziom 40 USD za baryłkę, a na początku grudnia – po ogłoszeniu porozumienia o redukcji wydobycia – wzrosła do 54–55 USD za baryłkę. Według wstępnych szacunków rosyjskiego rządu wzrost cen umożliwi zwiększenie wpływów do budżetu federalnego w 2016 roku o ok. 400 mld rubli (6 mld USD), co pozwoli zmniejszyć deficyt budżetowy o ok. 13,3%.
  • Jednocześnie wiele wskazuje na to, że samo wdrożenie umowy ma z perspektywy Moskwy znaczenie drugorzędne. Świadczą o tym zarówno skala przyjętych w Wiedniu zobowiązań, jak i pojawiające się już na tym etapie wątpliwości co do ich realizacji. Po pierwsze, ograniczenie rosyjskiego wydobycia ma odnosić się do rekordowego poziomu produkcji osiągniętego przez Rosję w październiku br. – 11,2 mln b/d. Poza tym obecny i ewentualny przyszły efekt cenowy zapowiadanej przez kraje OPEC redukcji wydobycia o 1,2 mln b/d może być łatwo zniwelowany przez możliwy w przyszłym roku wzrost produkcji ropy w USA (obecny wzrost cen może bowiem zachęcić mniejszych amerykańskich producentów do uruchomienia bądź wznowienia produkcji). Po drugie, Rosja uzależniła podjęcie realnych działań na rzecz redukcji wydobycia od implementacji zobowiązań przez państwa OPEC; historia funkcjonowania kartelu dowodzi, że wcześniejsze tego typu porozumienia często nie były wdrażane. Po trzecie, nie jest też jasne, w jaki sposób władze miałyby wymusić na rosyjskich firmach ewentualną redukcję wydobycia.

Więcej: Ośrodek Studiów Wschodnich

Ośrodek Studiów Wschodnich

Najnowsze artykuły