Od 1 stycznia 2019 r. właściciele budynków mieszkalnych jednorodzinnych mają prawo odliczyć wydatki na termomodernizację budynków od podstawy obliczenia podatku dochodowego od osób fizycznych w formie tzw. ulgi termomodernizacyjnej – piszą Wojciech Wrochna LL.M. Partner, Szef Praktyki Energetyka, Surowce Naturalne i Przemysł Chemiczny w K&P oraz dr Jacek Kozikowski Counsel, Koordynator Asian Desk oraz członek zespołu Energetyka, Surowce Naturalne i Przemysł Chemiczny w K&P.
Nowa ulga ma na celu włączenie obywateli w realizację procesu poprawy jakości powietrza w Polsce i ograniczenie tzw. niskiej emisji wynikającej w znacznej mierze z nieefektywnych energetycznie metod ogrzewania domów jednorodzinnych, które prowadzą do zanieczyszczenia powietrza. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53.000 zł w odniesieniu do wszystkich przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których właścicielem jest podatnik.
Wydatki dotyczyć mogą zarówno materiałów budowlanych jak i urządzeń i usług związanych z realizacją danego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego. Do najważniejszych materiałów budowlanych i urządzeń, co do których wydatki podlegają odliczeniu zaliczyć można między innymi materiały wykorzystywane do docieplenia budynków, stolarkę okienną i drzwiową, węzły cieplne, kotły, pompy ciepła, czy kolektory i ogniwa fotowoltaiczne. – Ulgą termomodernizacyjną objęte są również usługi takie jak wykonanie audytu energetycznego, analizy termograficznej budynku, docieplenie budynku, wymiana stolarki okiennej i drzwiowej czy prace związane z montażem i regulacją kotłów czy pomp ciepła. Szczegółowy wykaz wydatków znajduje się w Rozporządzeniu Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 29 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych – wyjaśniają eksperci.
– Nowe prawo ustanawia wymóg aby projekt termomodernizacyjny był ukończony w ciągu 3 kolejnych lat licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Właściciel ustala wysokość wydatków na podstawie faktur VAT, z zastrzeżeniem, że jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został wcześniej odliczony na innej podstawie – podkreślają.
Jak wyjaśniają prawnicy należy podkreślić, że właściciel budynku mieszkalnego realizujący projekt termomodernizacyjny nie może odliczyć wydatków, które zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej (NFOŚiGW) lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie. Oznacza to, że ulgi termomodernizacyjnej nie będzie można co do zasady uzyskać, w przypadku uzyskania z NFOŚiGW dotacji w formie bezzwrotnej np. w ramach programu Czyste Powietrze.
– Odliczeniu nie mogą podlegać również wydatki zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej. Zgodnie z uzasadnieniem projektu ustawy wprowadzającej ulgę termomodernizacyjną, celem takiego ograniczenia było zapobieżenie sytuacji, w której podatnik otrzymywałby wsparcie państwa dwukrotnie tj. poprzez otrzymanie dotacji z NFOŚiGW, WFOŚiGW oraz ulgi podatkowej. Wątpliwość budzić może rozliczenie ulgi termomodernizacyjnej dotyczącej wydatków sfinansowanych w formie pożyczki zwrotnej uzyskanej z NFOŚiGW, np. w ramach realizowanego programu Czyste Powietrze. W przypadku pożyczki, w przeciwieństwie do uzyskiwanej dotacji, podatnik jest zobowiązany do jej zwrotu, a zatem odliczenie wydatków sfinansowanych z takiej pożyczki nie spowoduje ostatecznie, że podatnik otrzyma podwójne wsparcie ze strony państwa. Niemniej kwestia ta wymagać może rozstrzygnięcia przez organy skarbowe w przyszłości – podkreślają.
W ramach ulgi termomodernizacyjnej przewidziano rozwiązanie umożliwiające podatnikom odliczenie kwot, które nie znalazły pokrycia w rocznym dochodzie podatnika, w latach następnych. Jednocześnie jednak wprowadzono ograniczenie czasowe dające możliwość odliczania nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek, z limitem czasowym na wykorzystanie ulgi liczonym odrębnie dla każdego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego. W przypadku zatem niewykorzystania w ramach jednego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego całego limitu kwotowego (53 tys. zł) podatnik ma prawo wykorzystać pozostały przysługujący mu limit na kolejne przedsięwzięcie termomodernizacyjne i wskazany okres 6-letni liczony jest od nowa.
