Z przyczyn formalnych Sąd Unii Europejskiej odrzucił skargę PGNiG Supply&Trading na decyzję pozwalającą Rosjanom słać więcej gazu przez gazociąg OPAL na terenie Niemiec, co pozwoli im zwiększyć udział na rynku. 5 marca tego roku Polska wniosła odwołanie od postanowienia Sądu (pierwszej izby) z dnia 14 grudnia 2017 roku.
Skargi PGNiG i ich odrzucenie
W dniu 14 grudnia Sąd Unii Europejskiej odrzucił skargę PGNiG Supply & Trading w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Komisji Europejskiej, która zaakceptowała warunkowo propozycję niemieckiej agencji odpowiedzialnej za gazową sieć przesyłową Bundesnetzagentur (BntezA). Komisja ustaliła poziom wyłączenia przepustowości OPAL z reguły TPA (dostęp dla stron trzecich) na poziomie 50 procent. Zdecydowała także, że do 20 procent przepustowości gazociągu OPAL ma być sprzedawane na aukcjach firmom trzecim. Gazprom może się starać o te przepustowości tylko po określonej cenie wyjściowej. Przy udokumentowanym wzroście popytu, poziom sprzedaży może zostać zwiększony. Umożliwia to, aby pozostałe co najmniej 30 procent. przepustowości było sprzedawane w ramach aukcji bez dodatkowych warunków, a więc może je zarezerwować Gazprom, zwiększając udział w przepustowości gazociągu OPAL do co najmniej 80 procent.
Córka PGNiG przegrywa bój o OPAL. W grze nadal są skargi grupy i rządu
W grudniu 2016 roku spółka PGNiG Supply & Trading działająca na rynku niemieckim wniosła skargę do Sądu Unii Europejskiej w celu stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z października zeszłego roku. Skargę na tę samą decyzję złożył także polski rząd. W marcu 2017 roku własną skargę złożyła także spółka matka, a więc bezpośrednio PGNiG. W marcu tego roku zaś Sądu UE osobną skargę Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A., a więc spółki matki, na tą samą decyzję Komisji, odrzucił jako niedopuszczalną. W postępowaniu Sąd podkreśla, że zaskarżona decyzja nie może zostać uznana za akt o charakterze generalnym i w związku z tym nie stanowi aktu regulacyjnego w rozumieniu art. 263 akapit czwarty TFUE. Zaznaczono także, że należy stwierdzić, że zaskarżona decyzja nie dotyczy indywidualnie strony skarżącej.
Partner Nord Stream 2 nie dostanie odszkodowania od PGNiG. Uderza w LNG z USA
Polska składa odwołanie
Polska żąda uchylenia w całości postanowienia Sądu Unii Europejskiej (pierwsza izba) z dnia 14 grudnia 2017 roku, PGNiG Supply & Trading przeciwko Komisji Europejskiej. Sprawę przekazano do Sądu celem ponownego rozpoznania;W zaskarżonym postanowieniu Sąd odrzucił skargę PGNiG Supply & Trading o stwierdzenie nieważności decyzji Komisji z dnia 28 października 2016 roku w sprawie przeglądu warunków wyłączenia gazociągu Opal, przyznanych na podstawie dyrektywy 2003/55/WE, z zasad dotyczących dostępu stron trzecich do sieci oraz regulacji taryfowej – uznając, że skarżąca nie miała legitymacji procesowej.
Zdaniem Rzeczypospolitej Polskiej Sąd w poszczególnych punktach zaskarżonego postanowienia dokonał równocześnie ustaleń co do istoty sporu w przedmiocie ważności zaskarżonej decyzji. W związku z powyższym Rzeczpospolita Polska podnosi przeciwko zaskarżonemu postanowieniu następujące zarzuty:
- Zarzut naruszenia art. 130 ust. 1 i 7 regulaminu postępowania przed Sądem, a także naruszenia prawa Rzeczypospolitej Polskiej do skutecznej ochrony sądowej i sprawiedliwego procesu, zagwarantowanych w art. 47 Karty praw podstawowych UE, oraz naruszenia zasady kontradyktoryjności, poprzez poczynienie w zaskarżonym postanowieniu ustaleń faktycznych i prawnych, które dotyczą istoty sporu w przedmiocie ważności zaskarżonej decyzji, zanim istota tego sporu mogła zostać rozpoznana w postępowaniu w sprawie T-883/16 Rzeczpospolita Polska przeciwko Komisji Europejskiej;
- Zarzut błędu w ocenie prawnej zaskarżonej decyzji polegającego na przyjęciu, że decyzja ta przewiduje objęcie dostępem stron trzecich 50 procent zdolności przesyłowych gazociągu Opal między Greifswaldem a Brandovem za pośrednictwem przejrzystej i niedyskryminacyjnej aukcji, tak że inne podmioty będą mogły te zdolności nabyć, jak również na przyjęciu, że zaskarżona decyzja nie wprowadza nowego wyłączenia regulacyjnego, lecz uchyla częściowo istniejące wyłączenie;
- W ocenie Rzeczypospolitej Polskiej ocena charakteru prawnego oraz skutków zaskarżonej decyzji jest błędna, albowiem zaskarżona decyzja tylko pozornie wprowadza rozwiązania prezentowane jako przejrzyste i niedyskryminacyjne. W rzeczywistości stanowi ona mechanizm pozwalający przedsiębiorstwom z grupy Gazprom na wyłączne korzystanie ze zdolności przesyłowych gazociągu Opal objętych zaskarżoną decyzją na poziomie co najmniej 90 procent (z czego 50 procent to przepustowości całkowicie zwolnione z zasady TPA, zaś 40 procent to zdolności, które zarezerwować może tylko Gazprom;
- Zarzut naruszenia obowiązku prawidłowego uzasadnienia zaskarżonego postanowienia. W ocenie Rzeczypospolitej Polskiej Sąd nie wyjaśnił, w oparciu o jakie przesłanki dokonał ustaleń dotyczących istoty zaskarżonej decyzji. W rezultacie nie jest możliwe poznanie powodów, dla których Sąd uznał, że zaskarżona decyzja otwiera przepustowość gazociągu Opal dla przedsiębiorców niepowiązanych z grupą Gazprom i będzie korzystnie oddziaływać na konkurencję na rynku gazu ziemnego.
TSUE/Bartłomiej Sawicki
